مجله نوجوان 225 صفحه 18

حکایت دوست مثل آباد تصویرگر : طاهر شعبانی استاد علم ! این یکی را بکش قلم ! مرد خیاطی پارچه مشتری را که برش می کرد تک قیچی و اضافه مانده پارچه را پس انداز می کرد و به صاحبانش نمی داد . شبی در خواب دید روز قیامت شده و او را زیر علم دادخواهی برده اند و مشتری های او دارند با قیچی آتشین گوشت و پوست او را می برند و می برند از خواب پرید و با خودش عهد کرد که دیگر این کار را نکند و باقیمانده پارچه را به صاحبش پس بدهد . فردا به شاگردش سفارش کرد که هر وقت دیدی من تکه های پارچه را برمی دارم تو بگو : « استا ، علم » . از قضا روزی یک پارچه گرانقیمت آوردند که به تکه های آن طمع کرد هرچه کرد دید نمی تواند از این یکی بگذرد همین که برداشت شاگرد گفت : « استا ، علم » استا گفت : « این یکی را بکش قلم ! » روایت دوم علم علم ، درد ورم- زری که نبود توی علم ! خیاطی بود که قسمتی از پارچه های مردم را موقعی که رخت و لباس برایشان می دوخت بر می داشت و وقتی که زیاد می شد پوشاکی درست می کرد و می فروخت. شبی در عالم خواب دید که مرده و جلو تابوتش علم های همه رنگ در حرکت است و به او می گویند : « این علم ها از پارچه هایی است که موقع خیاطی دزدیدی » بعد از تقلا و پیچ و تاب زیاد از خواب بیدار شد و پشیمان از کرده های گذشته با خودش عهد کرد که دیگر دزدی نکند . وقتی هم به دکان رفت به شاگردش سپرد که : « هر وقت خواستم از پارچه مردم ببرم و بدزدم تو بگو : « علم علم » تا من دست از دزدی بردارم . » اتفاقاً زد و یک پارچه زربافتی پیش خیاط آوردند . خیاط که چشمش به پارچه زری گران قیمت افتاد عهدی که با خودش کرده بود یادش رفت و قیچی را برداشت تا یک تکه از آن را بچیند و برای خودش بردارد . شاگرد که استاد را می پایید گفت : « علم علم » استاد اعتنایی به حرف او نکرد . شاگرد این دفعه با فریاد گفت : « استا ، علم علم » خیاط از فریاد شاگردش اوقاتش تلخ شد و داد زد : « چه خبرته ! علم علم و درد ورم- زری که نبود توی علم ! » دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 13 پیاپی 225 / 20 خرداد / 1388