مجله نوجوان 233 صفحه 6

بزرگان دوست ندای آسمانی سوگند به پروردگار کعبه که رستگار شدم علی (ع) پس از خاتمه جنگ نهروان و بازگشت به کوفه در صدد حمله به شام برآمد و حکام ایالات نیز در اجرای فرمان آن حضرت تا حد امکان به بسیج پرداخته و گروه های تجهیز شده را به خدمت وی اعزام داشتند . تا اواخر شعبان سال چهلم هجری نیروهای اعزامی از اطراف وارد کوفه شده و به اردوگاه نخلیه پیوستند ، علی علیه السلام گروه های فراهم شده را سازمان رزمی داد و با کوشش شبانه روزی خود در مورد تأمین و تهیه کسری ساز و برگ آنان اقدامات لازمه را به عمل آورد ، فرماندهان و سرداران او هم که از رفتار و کردار معاویه و مخصوصاً از نیرنگ های عمرو عاص دل پر کینه داشتند در این کار مهم حضرتش را یاری نمودند و بالاخره در نیمه دوم ماه مبارک رمضان از سال چهلم هجری علی (ع) پس از ایراد یک خطابه غراء تمام سپاهیان خود را به هیجان آورده و آنها را برای حرکت به سوی شام آماده نمود ولی در این هنگام تقدیر ، سرنوشت دیگری را برای او نوشته و اجرای طرح وی را عقیم گردانید . فراریان خوارج ، مکه را مرکز عملیات خود قرار داده بودند و سه تن از آنان به اسامی عبدالرحمن بن ملجم و برک بین عبدالله و عمروبن بکر در یکی از شب ها گرد هم آمده و از گذشته مسلمین صحبت می کردند ، در ضمن گفتگو به این نتیجه رسیدند که باعث این همه خونریزی و برادر کشی ، معاویه و عمرو عاص و علی (ع) می باشند و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند مسلمین به کلی آسوده شده و تکلیف خود را معین می کنند ، این سه نفر با هم پیمان بستند و آن را به سوگند مؤکد کردند که هر یک از آنها داوطلب کشتن یکی از این سه نفر باشد . عبدالرحمن بن ملجم متعهد قتل علی (ع) شد ، عمروبن بکر عهده دار کشتن عمر و عاص گردید ، برک بن عبدالله نیز قتل معاویه را به گردن گرفت و هر یک شمشیر خود را به سم مهلک ، زهرآلود نمودند تا ضربتشان مؤثر واقع گردد نقشه این قرارداد به طور محرمانه و سری در مکه کشیده شد و برای این که هر سه نفر در یک موقع مقصود خودرا انجام دهند . شب نوزدهم ماه رمضان را که شب قدر بوده و مردم در مساجد تا صبح بیدار می مانند برای این منظور دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 21 پیاپی 233 / 14 شهریور 1388