مجله نوجوان 116 صفحه 3

پول، پول، پول زیاد! در هفتۀ گذشته گفتیم که پول هر چه قدر هم که زیاد باشد باز هم کم است چرا که این کم بودن در ذات پول است و ربطی به رقم و مقدار و تعداد صفرهای آن ندارد. پول، ثروت و مال دنیا در نهایت چیز کمی است چرا که بر عکس آنچه که به چشم مردم ظاهربین می‏آید تأثیر چندانی در رشد و کمال آدمیزاد البته به سوی اهداف انسانی او ندارد. یکی دیگر از دلایل بی‏ارزش بودن پول بی‏وفایی آن است. پول خیلی که با آدم رفاقت کند تا لب گور رفیق آدم است و متأسفانه و یا خوشبختانه قادر نیست انسان را در حیات جاودانه‏اش در جهان آخرت همراهی کند. بعضی اعتقاد دارند که پول ابزار دست شیطان است و شیطان به وسیلۀ پول انسانها را فریب می‏دهد امّا به اعتقاد ما این چنین نیست بلکه پول وسیله‏ای است برای اینکه آدمها امتحان خودشان را پس بدهند. به اعتقاد ما، انسانها در این دنیا خلق شده‏اند تا امتحان شوند و قدر و قیمتشان معلوم شود و پول از آن چیزهایی است که خیلی زود درونیات آدمها را حدّاقل برای خودشان رو می‏کند. تا حالا فکر کرده‏اید که اگر وسوسۀ پول نباشد آدمهای طمع‏کار و خسیس و دروغگو و پست از آدمهای زلال و با گذشت و با سخاوت و مهربان و صادق چه طوری شناخته می‏شدند؟ پس تا اینجا نتیجه می‏گیریم که پول حدّاقل برای امتحان پس دادن ما آدمها لازم است. اصلاً پول برای زندگی کردن لازم است و پولدار بودن بر عکس چیزی که در فیلمها نشان می‏دهند اصلاً چیز بدی نیست ولی خدا آن روز را نیاورد که کسی به پولی که دارد دل ببندد که خیلی اوضاع خراب می‏شود. اگر کسی به پول و ثروتش دل ببندد، دیگر آن پول را یک وسیله نمی‏داند بلکه پول برای او تبدیل به هدف می‏شود و وقتی پول برای کسی تبدیل به هدف شد دیگر نمی‏تواند هدفهای بزرگتری در زندگی داشته باشد و در مرداب پول و ثروت غرق می‏شود. امّا پول برای آنهایی که ثروت را وسیله می‏دانند پلکانی درست می‏کند که می‏تواند آنها را به خدا نزدیکتر کند. آنها که پول را وسیله می‏دانند بلدند که چه طوری دنیایشان را به آخرت تبدیل کنند تا ثروتشان حتّی بعد از مرگ هم با آنها همراه شود. در حقیقت ثروتمندان همیشگی اینها هستند. منتظر ادامۀ حرفهایم در شماره‏های بعد باشید.