مجله کودک 136 صفحه 33

می رسید تا هفت تا کوچه نیمه های شب صدامون صدای تفنگ ژ 3 تو شب محله هامون هر چی افسرای شاهی کارو محکم می گرفتن دم مسجد محله بچه ها دم می گرفتن پر دود و پر آتیش سینماها بود و بانکا گلای باغچه ها موندن لای زنجیرای تانکا پدرم می دید که دردش هیچ جوری دوا نمیشه تا تو از سفر نیایی در بسته وا نمی شه پدرم شکست و افتاد پای تاک لب دیوار مثل شاخه ای شکسته که کشیده بار بسیار ... حالا چند ساله که رفتی نمی دونم که کجایی برامون خاطره مونده چه روزایی! چه شبایی! ای که صد تا تاک تشنه از خدا می خواد فدات شه کاشکی کوچه های شهرم پر آهنگ صدات شه تو بهشتی برای ما که نه خوابی و نه رویا مثل تو نبوده هرگز مثل تو ندیده دنیا من می گم: «مثل خمینی کسی موندگار نمی شه» مادرم با گریه می گه: «با یه گل بهار نمی شه... تاک: درخت انگور بخش هایی از فیلم مستند «ادواردو»