تا کرد و در محلّی که امام می نشستند، قرار داد همه خوشحال بودند که کار خیری انجام داده اند. اما همین که امام وارد مسجد شدند و به جای مخصوص خود برای تدریس رفتند، عبای پهن شده را دیدند و با ناراحتی آن را جمع کردند و کناری گذاشتند و مثل هر روز روی زیلو نشستند. آن روز تا پایان درس، آثار ناراحتی در چهره امام مشخص بود.
از زبان دوست
· البته، من نسبت به همه مسائل مربوط به مطبوعات نمی توانم نظر بدهم... آنچه راجع به خودم می گویم این است که اگر قرار است عکس مرا بگذارید، به جای آن، عکس یک رعیت [کشاورز] را بگذارید و زیرش بنویسید این رعیت چه کار مهمّی کرده است.
· ... این طور نباشد که امام جمعه ای وقتی در خیابان می آید، خیابان را خلوت کنند و هیاهو به راه بیندازند. این طور چیزها، حیثیتشان را در جامعه ساقط می کند [پائین می آورد]. بزرگی شما آقایان به دنیا نیست. بزرگی شما به آخرت است و این که پیش خدا آبرومند باشید.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 116صفحه 23