مصاحبه
زمان: 11 آبان 1357 / 1 ذی الحجه 1398
مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع: هدفْ برقراری جمهوری اسلامی است
مصاحبه کننده: خبرنگار رادیو ـ تلویزیون لوکزامبورگ
سؤال: [شما از فرانسه، مردم ایران را به شورش دعوت می نمایید. آیا شما تصور می کنید که این تنها راه حل مشکلات ایران است؟]
جواب: مردم از اختناق و خیانتهای پنجاه ساله به جان آمده و برای مطالبۀ حقوق اولیۀ خود، قیام نموده اند. ما آنان را در این امر حیاتی مشروع، چه زمانی که در ایران بودیم و چه در خارج ایران، تشویق می کنیم و اکنون راه حلی برای سرنگونی رژیم فاسد جز نهضت و مطالبۀ حق با داد مظلومیت نداریم و اگر مقتضی شود به راه دیگری دست می زنیم.
ــ [آیا هدف شما در دست گرفتن قدرت است، وقتی شاه برود؟ در صورتی که شما امکان در دست گرفتن قدرت را داشته باشید چه کار خواهید کرد؟ منظور، برنامۀ آیندۀ شما برای حکومت در ایران است که باید جانشین شاه بشود. بسیاری از ناظرین در ایران معتقدند که بازگشت به قانون اساسی صحیح است.]
ــ هدف ما برقراری جمهوری اسلامی است و برنامۀ ما تحصیل آزادی و استقلال است و تصفیۀ وزارتخانه ها و حذف ماده هایی که رضاشاه و شاه فعلی با سرنیزه در قانون گنجاندند و حذف مواد مربوط به سلطنت مشروطه.
ــ [آیا شما تصور می کنید که خطر یک قیام ملی و شورش همگانی در ایران وجود داشته باشد؟]
ــ اگر همان طور که ملت خواستار است شاه و دودمانش بروند و حامیان خارجی او دست از حمایتش بردارند مشکل ساده تر خواهد شد، در غیر این صورت امکان قیام مسلحانۀ ملی وجود دارد.
ــ [آیا شما ولیعهد را به عنوان رئیس حکومت به جای پدرش خواهید پذیرفت؟]
ــ خیر، ملت ایران از این سلسله خاطره های بسیار تلخ دارد و تحمل حکومت هیچ یک از
افراد آن را ندارد.
ــ [آیا باعث تعجب شما نیست که دولت فرانسه که همیشه از حکومت ایران پشتیبانی می نموده است تا به حال مزاحم صدور پیامهای شما که ایرانیان را به قیام و شورش دعوت می کند نشده است؟]
ــ اگر مزاحمت بکند موجب تعجب است. ما مطالبۀ حقوق اولیۀ بشر را می کنیم و مزاحمت با آزادی، مخالف حیثیت فرانسه و موجب تعجب ملت ما و آزادیخواهان جهان است.
ــ [برنامۀ شما برای آینده چیست؟]
ــ ادامۀ نهضت تا رسیدن به نتیجه.
ــ [نظامیان در تظاهرات دیروز دخالتی نکردند و شاه عقب نشینی می کند و عقب نشینی خود را پذیرفته است. شاه حاضر است کریم سنجابی را بپذیرد. شنیده شده است آیت الله ، سنجابی را پذیرفته اند آیا حالا که شاه حاضر به سازش شده است شما حاضر هستید؟ آیا مخالفین حاضرند نوعی با شاه کنار بیایند؟]
ــ تظاهرات تهران برای آقای طالقانی و تظاهرات قم برای آقای منتظری تظاهراتی بود که مردم علیه شاه کردند و از آنان به عنوان مخالفین شاه تجلیل کردند. در ایران از هر نغمۀ ضد شاهی تجلیل به عمل می آید. شاه با این دست و پازدنها و طلبیدنهای این و آن، کاری از پیش نمی برد. این تلاشها دیگر دیر شده است و برای او مفید نیست، او باید برود. ما سازش را از هرکس و به هر شکلی باشد نخواهیم پذیرفت. چون ملت نخواهد پذیرفت. در مذاکرات خود با این اشخاص مطالب خود را قاطعانه بیان کرده ایم. هرکس قبول کند با ماست و الاّ از ما جداست.