مجله نوجوان 180 صفحه 5

حبیب نظاری از مربیان با سابقۀ کانون پرورش فکری می‏گوید: «ما در کانون تأکید زیادی روی خلّاقیت بچّه‏ها داریم و این اصلی‏ترین تفاوت کانون با مدرسه است. در مدرسه، بچّه‏ها مثل ظرفهای خالی تصوّر می‏شوند که معلم باید یک آموزش یکسان در کلّۀ تک تک بچّه‏ها بریزد امّا کانون به ذهن بچه‏ها به شکل ظرف خالی نگاه نمی‏کند. ما در کانون با پرورش خلّاقیت بچّه‏ها سعی داریم استعدادهای نهفتۀ آنها را شکوفا کنیم تا بچّه‏ها در هر زمینه‏ای که به آن علاقمند هستند و در آن استعداد دارند بتوانند پیشرفت کنند و به موفّقیت برسند.» *** یاسرحمیدی نیا 13 ساله که دوره‏های نقاشی و سفالگری کانون را گذرانده است و هم اکنون عضو کانون ادبی کانون پرورش فکری است، می‏گوید: «کانون، کلاسها و برنامه‏های خیلی خوبی دارد و به آدم نشاط می‏دهد امّا بچّه‏های هم سن و سال من بیشتر در فصل تابستان از این برنامه‏ها استفاده می‏کنند که این به نظر من اشتباه است. بچّه‏ها در طول سال تحصیلی هم می‏توانند با کانون پرورش فکری در ارتباط باشند و شرکت در کلاسهای کانون نه تنها هیچ لطمه‏ای به درس و مشق آنها نمی‏زند بلکه کمک می‏کند تا بچّه‏ها بهتر و با روحیۀ شادتر درس بخوانند و در تحصیلات هم موفق‏تر باشند.» *** راستی می‏دانید کانون پرورش فکری کتابخانه‏های سیّار روستایی دارد و مربیان کانون با یک کتابخانه که به پشت یک ماشین وصل شده است برای بچه‏های روستایی در سراسر کشور کتاب می‏برند؟ در شمارۀ بعدی برای شما یک گزارش از کتابخانه‏های پستی کانون می‏نویسم. پس تا هفتۀ بعد ولش کن! برای چی خداحافظی کنیم؟ ما که تا هفتۀ دیگه پیشتون هستیم. پدر پاره وقت وقتی می‏آیی برای من کتاب نیاور وقتی بیاور برای همۀ کتابهای ناخوانده وقتی شیرین مزۀ همه اوقات تلخیهایم وقتی به نامِ پدر پسر مهربانی پسرم پدرِ پاره وقتش را دوست ندارد سینا به‏منش