مجله نوجوان 180 صفحه 16

گیسو شَپول اجازه بدهید قبل از آغاز درمان، چند بیت شعر به زبان شیمپلی (زبان رسمی مردم شیمپلستان) به همراه ترجمۀ فارسی تقدیم کنم: اوش نه مَنَه، قیز قَمَلو شِندِرِ پیت، شیم بَلَ قو آخ، وای (2 بار) ترجمۀ فارسی: روزی پرندۀ بنفش مایل به سبزی که زیر نوکش یک خال قهوه‏ای داشت، شبانه دندان درد گرفت و با سکوتی بی‏همانند، راز اکتشاف سیب زمینی را بر ملاکرد. بوزینه به او گفت: «قیز» (ناراحت) نباش و لک و لوچه‏ات را مچاله نکن. پرنده هم گوش کرد و یک مشت خاک به سرش ریخت و برف نو در تابستان شکفته زد! وای آخ (2 بار) خب، حالا که مغزتان گرم شده، برویم سراغ بیماری این هفته. نامه‏های بسیاری از آقا پسرهای خوشگل رسیده مبنی بر اینکه چرا همه‏اش بیماریهای پسران را درمان می‏کنم و اصولاً مگر دخترها مریض نمی‏شوند؟ باید خدمت این گل پسران آتش به جان گرفته عرض کنم به چشم! بیماری این هفته مخصوص دختر خانمهاست. تاریخچۀ بیماری: این بیماری را اولین بار، خاله جان شیمپله، عمۀ بزرگ خاندان ما که بین سالهای 888 تا 999 شیمپلی می‏زیسته، به طبیب آن زمان، یعنی «حکیم شَمپول بَل بَله»گزارش می‏دهد. ماجرا از این قرار بوده که ایشان یعنی خاله جان، دختری داشته به اسم «بزغالک» که گویا یک روز صبح کک به جان مبارکش افتاده، قر و قاطی می‏کند. چرا؟ هیچ کس نمی‏داند. خلاصه بزغالک روی دندۀ چپ بلند شده و بر همه چیز ایراد می‏گیرد. می‏رود دستشویی و گیر می‏دهد که چرا غازها توی جا مسواکی تخم نمی‏گذارند؟ و از ناراحتی مسواکش را که دسته‏ای از هویج و برسی از تاج خروس داشت، می‏جود. چند لحظه بعد سر سفره گیر می‏دهد که چرا صبحانه نیمروی غاز دارند. اصلاً چرا غازها تخم می‏گذارند و از ناراحتی ریشۀ فرش را می‏کشد و خلاصه این خل بازیها تا مَشپله (مدرسه) ادامه پیدا می‏کند و در آنجاست که برای اولین بار جلوۀ واقعی این مرض نمایان می‏شود و کار بیخ پیدا می‏کند.