مجله نوجوان 212 صفحه 9

بزرگسالی برسد، چون کودکی مانند امروز، آنقدرها ارزش نداشتهاست . این رسم زیبا از قدیم به جا مانده و حالا هدیه تبدیل به اسکناس نو شده است. سفرۀ هفتسین در کتابهای کهن تاریخی چیزی دربارۀ سفره هفتسین نوشتهنشده است. با این حال مسلم است که این رسم، رسمی قدیمی است و چون سیب و سبزه و سنجد و سماق و سیر و سرکه و سمنو سر سفره میگذارند، حتماً باید نمادی از فراوانی باشد. قدیمها سفره را سفید انتخاب میکردهاند اما حالا سفرههای رنگین میگذارند و آیینه و شمع و ماهی قرمز و تخممرغ رنگ کرده و قرآن هم در کنار هفتسین قرار میگیرد. اگر به رسم و رسوم مقیّدیم، سفره را باید تا روز سیزدهم باز نگه داریم. لباس نو عجب حکایتی است این لباس نو. فقیر و غنی هم نمیشناسد، همه لباسشان را عوض میکنند. چرا؟ چون فکر میکنند حالا که طبیعت لباس نو به تن کرده، چرا ما این کار را نکنیم؟ خوراکیهای عید از قدیم ایرانیها سعی داشتهاند وقت نوروز یک غذای کمیاب و عالی بخورند. تا همین چند وقت پیش این غذای کمیاب برنج بود و پلو ماهی برای خودش ارج و قربی داشت. حالا دیگر پلوماهی اهمیت گذشته را ندارد اما هنوز هم ما شب عید پلو ماهی میخوریم. آجیل و شیرینی و میوۀ پذیرایی هم که جای خود دارد. کارت تبریک مشخص است که فرستادن کارت تبریک چندان قدیمی نیست و تازه مد شدهاست اما کار قشنگی است که اینترنت و ایمیل آن را بسیار جذاب و ساده کردهاند. سیزده نوروز هیچ روزی مانند روز سیزده نوروز نیست که همه فقط به فکر بیرون رفتن باشند و اصولاً هیچ روزی شما این همه آدم را نمیبینی که برای تفریح بیرون آمده باشند. اصل این رسم، بنیان عجیبی دارد؛ بیرون رفتن از خانه. اگر حال داری بیرون شهر، اگر نه زیر درخت، کنار جوی، گوشۀ باغ، وسط پارک یا حتی پیادهرو؛ چون هر جایی باشی بهتر از خانه است که خانه نحس است. این روزها رسم نابهجایی هم در روز سیزده باب شده که به آن "دروغ سیزده" میگویند. در غرب، رسمی هست به نام "دروغ آوریل". این رسم هر ساله در روز اول آوریل برگزار میشود و مردم در این روز تا میتوانند دروغ میبافند و برای هم خالی میبندند. در ایران که همواره مهد پاکی و راستی بوده هیچ وقت چنین رسمی وجود نداشته اما تازگیها بعضیها روز 13 فروردین را برای ما تبدیل به اول آوریل کردهاند. به جای روز دروغبافی کاش روزی داشتیم که در آن همه به هم از اول صبح تا آخر شب، فقط حرف راست میزدیم. بله، فقط حرف راست!