مجله نوجوان 157 صفحه 22

تاریخ اعصاب نوری تاریخ اعصاب نوردی زیاده­روی در اعصاب نوردی موجبات نبرد و جنگ و اینجور چیزها را پدید می­آورد. مثلاً چنگیزخان مغول وقتی بچّه بود، با اعصاب نوردیهای سبک کارش را شروع کرد ولی شوخی شوخی به خونخوارترین فرد تاریخ تبدیل شد. مثلاً اوایل نِی نوشابه را در حلق دوستان و همکلاسی­هایش فرو می­کرد و وقتی بزرگ شد شمشیر خود را تا دسته در حلق مردم فرو می­کرد و جنگ بین ما و پانادونیون یعنی قوم پانادون هم به خاطر همین زیاده روی­هاست و گرنه الان نه مونیتور جناب پانادون خُرد شده بود و نه کلّه بنده باندپیچی داشت. همچنان قبراق با اینکه شاید همگان فکر کنند ما حالمان گرفته شده است، با توصیه­ای جدید به شما خواهیم فهماند که نه خیر! خیلی هم سرحال و قبراق هستیم. با اینکه چند هفته­ای به چهار شنبه آخر سال یعنی همان چهارشنبه سوری باقی مانده است، حتماً از همین حالا به استقبال این پدیده شوم بروید و به صورت تمرینی از ساعت 3بعدازظهر تا 5 بعدازظهر، باقیماندۀ مهمّات سال گذشته را مصرف کنید. در ضمن تا هنوز طرح کنترل بدنی دانش­آموزان برای جلوگیری از ورود هر گونه اسلحه به مدارس آغاز نشده است. تا می­توانید از اینجور چیزها با خودتان به مدرسه ببرید و در آنجا جاسازی کنید تا روز مبادا که رسید کاسۀ چه کنم به دست نگیرید. یادآوری برای بردن تانک به مدرسه حتماً از زوج یا فرد بودن نمرۀ تانکتان مطمئن شوید تا راهنمایی رانندگی برایتان دردسر درست نکند. با ما تماس بگیرید Him_Asabnavard@ yahoo.com صندوق پستی: 3563- 14155 حیم - اعصاب نورد اعصاب نوردی یک پدیدۀ نو ظهور نیست. در کلیۀ کتب تاریخی از قبل از تاریخ تا به حال اعصاب نوردی وجود داشته است. پادشاهان بزرگ هم همیشه دستی در صنعت اعصاب نوردی داشتند. نرون برای اینکه روی اعصاب مردم برود، کلّ روم را به آتش کشید و اسکندر هم همین شوخی را با تخت جمشید کرد. خُب آنها هم به اعصاب نوردی علاقه داشتند ولی چون روحیۀ شان قدری خشن بود زورشان هم یک کمی زیاد بود یک قدری ویرانی تاریخی به جا گذاشتند. ما این چیزها را ازخودمان در نمی­آوریم. برای همۀ اینها مدرک تاریخی وجود دارد . تفرقه، حاصل اعصاب نوردی وقتی تاریخچۀ قوم آریایی را ورق ورق می­کنیم می­ فهمیم که آنها همۀ­شان در ابتدا آریایی بودند یعنی مردمی بودند که ساکن ایران بودند ولی کم کم گروهی از آنها از شیوۀ ساز مخالف برای اعصاب نوردی استفاده کردند. اتّفاقاً خیلی هم برایشان روش کارآمدی بود و توانستند حسابی بر روی اعصاب قوم و قبیله خود یکّه تازی کنند و با اسبهایشان هِی سُمضربه بزنند. در نتیجه گروه مقابل آنها را طرد کردند و بینشان تفرقه افتاد. آنها هم راه غرب را پیش گرفتند و بعد خارجی شدند. آنهایی هم که ماندند با هم نساختند و بعداً از هم جدا شدند و به جنوب رفتند. آنهایی که مانده بودند چون خود را مالک آن سرزمین می­دانستند اسم خودشان را گذاشتند مادها و چون گروهی را که به جنوب رفته بودند پادوی خود به حساب می­آورند به آنها گفتند پارتها. آنهایی را هم که رفته بودند و اجنبی شده بودند سعی کردند بدون نام و هویت رها کنند تا حالشان جا بیاید. یک توصیۀ تاریخی در اعصاب نوردی­هایتان زیادی زیاده­روی نکنید چون بزرگترین معلم آدمها یعنی تاریخ به ما یاد داده است که