مجله نوجوان 157 صفحه 30

روزهای فراموش نشدنی بهار ورزشی افسون حضرتی روزهای فراموش نشدنی بهار سی­امین بهار آزادی را آغاز کردیم. در روزهایی قرار داریم که برای بسیاری از مردم کشورمان یادآور تلاش و مبارزه برای پیروزی بر باطل و رسیدن طلیعۀ آزادی و استقلال است. حتماً بسیاری از شما چنین روزهایی را به یاد ندارید اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید ورزشکاران مورد علاقۀ شما در چنین روزی کجا بودند و چه می­کردند؟ علیرضا منصوریان بازیکن صاحب نام استقلال دربارۀ حال و هوای انقلاب می­گوید: «با اینکه کوچک بودم و فقط 7 سال داشتم از حرف و صحبتهای اهالی محل و خانواده­ام می­فهمیدم که اتفاقی قرار است رخ دهد. وقتی از پدرم می­پرسیدم چه خبر شده؟ جواب می­داد شاه رفته یعنی از این به بعد آزادیم. فراموش نمی­کنم که مادرم چه­قدر خوشحال بود. حتی به یاد دارم که در شب پیرزی انقلاب اسلامی 21 بهمن همسایه­ها به اتفاق پدرم روی پشت بامها « الله اکبر» می­گفتند.» منصوریان ادامه می­دهد: «همین الان که تلویزیون و یا رادیو سرودهای آن زمان را پخش می­کند یاد بهمن ماه 1357 می­افتم. اگر سن بیشتری داشتم قطعاً به طور فعال مشارکت می­کردم» . علی پروین سر مربی استیل آذین دربارۀ روزهای انقلاب می­گوید: ما ورزشکاران مشتاقانه منتظر آمدن حضرت امام (س) به تهران بودیم. بعد از آن همه سختی و رنجی که مردم کشیده بودند بازگشت امام خمینی (س) باعث قوت قلب و تسکین و مرهمی بر زخمهای آنها بود. من به همراه بازیکنان پرسپولیس هم این سعادت را داشتم که زمان حیات ایشان خدمت برسیم و با ایشان دیدار و گفتگویی داشته باشیم. زندگی ساده و مردمی حضرت امام واقعاً برای من جالب توجه بود. ایشان با صمیمیت پذیرای ما شدند و در باب ورزش سخن گفتند. وی می­گوید: «یاد آوری روزهای انقلاب برای همه مردم ایران یادآور لحظه پر شکوه پیروزی است. به نظر من سال 57 فصل نو و جدیدی در زندگی مردم ایران است.»