مجله کودک 445 صفحه 36

امیرمحمد لاجورد هستی و این همه سختی هستی: «یکی نیست به من بگه آخه دختر چکارشان داشتی؟ هر کدام داشتند کار خودشان را می­کردندها. مامان طفلکی که از صبح تو آشپزخانه دستمال به در و دیوار می­کشید. بابا هم که دیوارهای حیاط رو رنگ می­زدم دلم برایشان سوخت...» هستی: «باباجونم، خسته شدی آخه امروز مثلا روز تعطیلیه. باید بعد از یه هفته کار کردن استراحت کنین. خیس عرق شدین.» بابا: «خیلی وقت بود دنبال فرصت بودم تا دیوارهای حیاط رو رنگ کنم.» مامان: «حرف تو کله­ات نمی­ره.» بابا: «من حرف حساب تو کلم نمیره یا شما که هر چی می­گم بازم هی حرف خودتو می­زنی؟» -: «چرا نزنم دروغ می­گم؟» -: «ببین یه روز تعطیلی چطور اوقات آدم رو...» -: «من تلخش می­کنم یا شما که...» عجب اشتباهی کردم. این­قدر اصرار کردم تا بابا راضی شد و آمد تو. خودم هم رفتم نشستم نقاشی کنم. نمی­دانم چی شد که شروع کرده بودند با هم به جروبحث کردن. یکی مامان می­گفت، یکی بابا. صداشون هم بلند شده بود. هوار هوار حرف می­زدن. رفتم پیششان بلکه آرامشان کن. اما هر چی می­گفتم که... نخیر، انگار اصلا حرف مرا نمی­شنیدند. مامان: «بهت بگم آقا، اگه بخوای با من لج کنی...» بابا: «پس شما هم خوب گوش کن خانم...» مامان: «دستت رو بیار پایین و صحبت کن که اصلا خوشم نمیاد.» بابا: «پس چطور وقتی تو با انگشتت روی میز خط و نشان می-کشی من چیزی نمیگم. چقدر خیار پوست می­کنی؟ اعصابم خرد شد.» مامان: «چه می­دونم هوش و حواس که برای آدم نمیذاری.» ای تی هر چند بدقواره و با صورتی پر از چین و چروک است. اما بچه ها او را دوست دارند. استیون اسپیلبرگ کارگردان فیلم، تلاش زیادی کرد تا چشمان ای تی را معصوم، عاقل، بازیگوش و در همین حال غمگین بسازد. او از کره ای دیگر به زمین آمده است تا محبت و پیوند عاطفه را محکم کند.