مصرف مقدار کمی از سموم از بین میرفتند. بهتر است مثالی بزنم، چیدمان ژنتیکی من با شما متفاوت است، حساسیت و سازگاری من هم با شما متفاوت است. مثالم را ریزتر کنم، فرض کنید من سرما خوردهام و وارد اتاقی میشوم که افراد زیادی در آن حضور دارند. آیا همه آنها بیمار خواهند شد؟ بدن بعضی از آنها مقاومت خواهد کرد و تنها عدهای که ضعیفتر هستند بیمار خواهند شد. برگردیم به زمین کشاورزی. تعداد جمعیت آفتها با تعداد جمعیت ما قابل قیاس نیست. در هر قطعه کوچکی از یک زمین کشاورزی ممکن است میلیونها شته وجود داشته باشد. این قبول که با سمپاشی تقریباً تمامی آنها نابود خواهند شد، اما فرض کنید که فقط تعداد خیلی خیلی کمی از آنها به هر دلیل زنده بمانند و با سمی که ما برای نابودیاش استفاده کردهایم سازگار پیدا کند. زایش و تولد آفات نیز قابل مقایسه با تولیدمثل آدمها نیست. به سرعت تکثیر پیدا کرده و نسل جدید آنها دیگر سم ما را دور زدهاند و نیست به آن مقاومت نشان میدهند. نهایتاً این شده که شته امروز ما با شته پتجاه سال پیش متفاوت و مقاومتر است. با هدف رسیدن به محصول بیشتر و سیر کردن شکمهای گرسنه به میزان زیادی از کودهای شیمیایی استفاده کردهایم و حالا بعد از گذشت چندین دهه به وفور شکمهای گرسنه در دنیا وجود دارند. اتفاقی که انتظار میرفت نیفتاد و از طرفی دیگر پسماندههای همان مواد شیمیایی در خاک ماند، در آب ماند، در گیاه ماند، در بذر ماند، در هوا ماند، و چون استفادهکننده این محصولات بودهایم احتمالاً در وجود خود ما هم مانده است. شتههای ما دیگر شتههای سادهای نیستند، خوراکیهای ما دیگر ساده نیستند، و بیماریهای ما هم دیگر ساده نیستند و درمان پیچیدهتری نیاز دارند. روزگاری اگر دلدردی میگرفتیم سر وته قضیه را شاید میتوانستیم با یک لیوان عرق نعنا جمع کنیم. امروز با کمک آنتیبیوتیکها به مبارزه با ویروسها میپردازیم، اما در آینده نهچندان دور شاید دیگر این سلاحمان کارآمدی لازم را نداشته باشد. شاید امروز بتوانیم سردردمان را با یک استامینوفن رفع کنیم اما فردا چطور؟
ادامه دارد
جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول میکشد بال و پر کاملی ندارند و پس از آن قدرت پرواز را به طور کامل به دست میآورند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 497صفحه 14