مجله کودک 04 صفحه 5

زیر لب زمزمه میکند به همان خوبی بلد باشم. من فکر میکنم درست نیست که خواستههای خودمان را خُشک و رسمی از خدا بخواهیم. میدانم که خدا آنقدر مهربان است که آرزوهای ما را هر چقدر که قشنگ به زبان نیاوریم، برآورده می کند. امّا اگر همان خواستهها را با کلمههای خوب و آسمانی ادا کنیم، حتماً خدا خوشحال شود، خانههایمان پر از فرشته میکند. مثل حالا که ماه شعبان است... پدر سجّادهاش را که جمع میکند، دستی بر سرم میکشد و میگوید: «چیه دخترم ؟ به چه فکر میکنی؟» با حسرت میگویم :«پدر، دلم میخواهد مثل شما با خدا راز و نیاز کنم. دلم می خواهم حرفهایی بزنم که خدا به رویم لبخند بزند. دلم می خواهد در همه روزها و ماههای خوب ، مثل ماه شعبان، مثل رمضان ، لحظههایم را با خدا تقسیم کنم. امّا بلد نیستم . شما این همه دعاهای خوب را از چه کسی یاد گرفتهاید؟...» پدر، لبخندی میزند و می گوید: «هر بندهای بلد است که با خدای خودش راز و نیاز کند . خدا هم که از رگ گردن به ما نزدیکتر است. پس هر وقت که دلت صاف باشد، هر وقت که از گناه دور باشی و عشق خدا در دلت باشد، می توانی با او راز و نیاز کنی.» میگویم: «می دانم ، امّا دعاهای شما فرق میکند...» پدر میگوید: «میدانی چرا؟ برای اینکه من دعاهایم را از امامان بزگوارمان یاد گرفتهام . آنها پاکترین و برگزیدهترین بندگان خدا بودند، پس راز و نیازهایشان با خداوند، بهترین و زیباترین دعاهاست. توهم اگر می خواهی به رازهای قشنگ آنها با خدا پی ببری ، میتوانی دعاهایشان ار بخوانی و در حدّ توان خودت از آنها استفاده کنی.» امروز پدر هدیهای گرانبها به من داده است، هدیة پدر ترجمة سادة یک کتاب دعاست . این کتاب مجموعهای از دعاهای امام چهارم ما شیعیان است. راستی، دوشنبه 30 مهر ماه مصادف با 5 شعبان ،روز توّلد این امام بزرگوار است. آیا نام این امام را میدانی ؟ نام آن کتاب را چطور؟