مجله کودک 21 صفحه 22

حتماً وقتی کلاس اول دبستان بوده­ای، مجله رشد نوآموز را دیده­ای. حالا هم که بزرگتر شده­ای، رشد دانش­آموز را می­خوانی. تا به حال فکر کرده­ای، چه کسی مسؤول تهیه مطالب این مجله هاست؟ اسم «سردبیر» به گوشت خورده؟ اگر مجله رشد نوآموز را باز کنی و به صفحه اولش نگاهی بیندازی، می­بینی که جلو سردبیر، یک اسم نوشته شده: سپیده خلیلی. این بار با خانم سپیده خلیلی گفتگو کرده­ایم، سردبیر رشد نوآموز. ایشان مدتها از طریق مجله و نوشته هایشان مهمان خانه­ات بوده­اند. نوشت، یا از هر کلمه­ای استفاده کرد، ولی برای نوجوان این کار سخت­تر و برای کودکان خیلی سخت­تر است. باید ساده نوشت و کودکانه و خیلی چیزهای دیگر. بچه­ها نظرشان در مورد کارهای شما چیست؟ تا حالا شده که شما را تشویق کنند یا از شما ایراد بگیرند؟ بچه­ها بیشتر از آنچه من لیاقت داشته باشم، مرا تشویق می­کنند. در مسابقه دوچرخه طلایی که با داوری بچه­ها انجام شد کتاب مرا هم انتخاب کردند و این باعث می­شود که من بیشتر نویسنده باشم تا رواشناس. وقتی بچه بودید، چه جور کتابهایی می­خواندید؟ من به خاطر اینکه پدری فرهنگی دارم که خیلی کتابخوان است، دائماً از کتابخانه پدرم استفاده می­کردم و وقتی بچه بودم کتابهای بالزاک، هوگو، داستایفسکی و حتی چخوف را می­خواندم. من همیشه از سنم جلوتر بودم. یعنی آن چیزهایی که می­پسندیدم، زیاد مناسب سنم نبود و سطح کتابهایی که می­خواندم بالاتر از سنم بود. می­توانم بگویم دوره کودکی کوتاهی داشتم ولی همان دوره را نگه داشتم برای وقتی که بزرگ شدم و خواستم با بچه­ها ارتباط برقرار کنم. کتابهایی را که الان برای بچه­ها چاپ می­شود، می­خوانید؟ بله خیلی هم با علاقه. البته بیشتر به نویسنده و مترجم اول کمی خودتان را معرفی کنید؟ از کارها و کتابهایتان برایمان بگویید. 10 سال است که برای بچه­ها می­نویسم، اولین کتابم «بهترین مادر دنیا کیه؟» برای کودکان بود. تا حالا بیشتر از60 کتاب از من چاپ شده و علاوه بر این مترجم هم هستم. بر زبانهای آلمانی و انگلیسی کاملاً مسلط هستم و کمی هم فرانسه بلدم. با کیهان بچه­ها کارم را شروع کردم، بعد سردبیر رشد کودک شدم، بعد از آن در صدف، زمزم انگلیسی و پرستو فعالیت کردم و کارشناس بخش خارجی شهر کتاب بودم و حال باز هم سردبیر رشد نوآموز هستم. وقتی بچه بودید، فکر می­کردید نویسنده بشوید؟ من اولین کتابم را در تابستان بین سال دوم و سوم دبستان نوشتم و آن کتاب حدوداً 200 صفحه بود. آن موقع به همه می­گفتم که می­خواهم نویسنده بشوم، ولی در نوجوانی شروع کردم به شعر گفتن و به این فکر افتادم که شاید یک روز شاعر بشوم. پدرم دوست داشت من پزشک بشوم. چون خودش و پدرش و برادرم همه در شاخه­های پزشکی بـودند و فکر می­کرد تنها دخترش هم به آن سمت کشیده خواهد شد. من علاقه­ای به پزشکی نداشتم. اما چون روانشناسی را دوست داشتم، الان در حال گرفتن دکترای روانشناسی هستم. نوشتن برای بچه­ها، آسان است یا سخت؟ هر چه گروه سنی پایین­تر می­آید بـه نظر من نوشتن سخت­تر می­شود. چون برای بزرگسال می­شود هر چیزی را