مجله کودک 21 صفحه 31

نگاهش را در میان مردمی که در سکوت به این گفتگو گوش می­دادند، گرداند. همه منتظر بودند. نصرانی با تمسخر گفت: «مردی از امت محمد، از من می­خواهد که از او سؤال کنم. پس می­پرسم؛ ای بندۀ خدا، به من بگو، چه وقت نه شب است و نه روز؟» امام فرمودند: «ما بین صبح تا طلوع آفتاب.» پرسید: «کدام ساعت است؟» فرمودند: «از ساعات بهشت است. در این ساعات بیماران به هوش می­آیند. دردها ساکن می­شود و کسی که تمام شب را بیدار مانده، در این ساعات به خواب می­رود و آرامش می­یابد. خداوند، این ساعت را در این دنیا، نشانه و دلیلی برای آخرت قرار داده است.» نصرانی گفت: «راست گفتی. حال به من بگو که اهل بهشت چگونه می­خورند و می­آشامند، بی­آن که چیزی از آنان دفع شود؟» امام فرمودند: «همانگونه که جنین در شکم مادر می­خورد از آنچه، مادر از آن می­خورد و از او چیزی جدا نمی­شود.» نصرانی گفت: «به من بگو میوه­های بهشتی چگونه­اند که هر چه از آنها خورده شود، تمام نمی­شود و پایان نمی­پذیرد؟» امام فرمودند: «میوه بهشتی مانند شعلۀ چراغ است، می­توان با آن هزاران چراغ را روشن کرد، بی­آن که شعله­اش کم یا نابود شود.» عالم نصرانی حیرت­زده از جای برخاست و گفت: «از من داناتری را آورده­اید که مرا رسوا کنید. به خدا سوگند که تا این مرد در این شهر است، با شما سخن نخواهم گفت. هر چه می­خواهید از او بپرسید و پاسخ بگیرید!» این را گفت و از میان جمع رفت.