میمون کوچولو، موش کوچولو و خرگوش ها هم از راه می رسند و به او در این کار کمک می کنند.
سهره می پرسد: «فکر می کنم می خواهی پرواز کنی؟ اول یک چرت بعد از ظهر نمی زنی؟» همۀ پرنده ها می خندند. کانگورو کوچولو فریاد می زند: «هنوز ده ثانیه تا شروع پرواز مانده است!» و با دست هایش تند تر بال می زند.
- ده، نه، هشت، هفت، شش...
کلاغ فریاد می زند: «واقعاً به کجا پرواز می کنی؟ روی یک درخت یا فوری روی شیروانی خانه می نشینی؟»
کانگورو بدون این که گیج شود، به شمارش ادامه داد: «پنج... چهار ... سه ... دو... یک .. صفر!»
سه قدم خیز بر می دارد، با بال های دستی اش محکم تر بال می زند، می پرد و مثل سنگ بر زمین می افتد. خوب شد که آن هم بالش جلوی ضربه را می گیرند، دست کم به این ترتیب دردش نمی آید.
کلاغ فریاد می زند: «هه هه هه، دیدید؟ کانگورو پر زد و محکم روی پوزه اش نشست.»
دم جنبانک جیغ می زند: «پرواز کرد، پرواز کرد!»
زاغ قار قار می کند: «پرواز کرد پائین! هه هه، پرواز کرد پائین»
کانگورو کوچولو فریاد می زند: «بنابراین من پر زدم و روی پوزه ام نشستم، مگر نه؟ پرواز کردم، مگر نه؟ به پائین پرواز کردم، بله؟»
پرنده ها قار قار و جیر جیر می کنند: «بله، این کار را کردی هه هه هه! این کار را کردی».
کانگورو می گوید: «متشکرم که حرف مرا تأئید کرده اید». و تعظیم می کند و از بقیۀ تماشاچیان می پرسد: «همۀ شما شنیدید، مگرنه؟ پرنده ها گفتند که من پرواز کردم»
موش ها فریاد زدند: «بله، گفتند!»
میمون کوچولو می گوید: «درست است!»
خرگوش ها فریاد می زنند: «بله، پرواز کردی!»
سگ کوچولو می گوید: «بله، درست است! واقعاً چرا همیشه باید روی یک درخت یا روی بام خانه نشست؟ خیلی کسل کننده است. چرا یک بار نباید روی پوزه نشست! کانگورو کوچولو فقط ادعا کرد که پرواز می کند و همین کار را هم کرد. از صمیم قلب به تو تبریک می گویم!»
کانگورو با تواضع می گوید: «متشکرم، متشکرم، زحمتی نداشت» و با سگ کوچولو بالش ها را از روی زمین جمع می کند و راضی و خوشحال به خانه می رود.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 115صفحه 31