مجله کودک 02 صفحه 24

قصه دوست قسمت دوم ماجرای بچههای جنگل حمله به اتاق بزرگ نویسنده: ایرن شولتز مترجم: مریم پورحسینی در شماره قبل خواندید: بیل با خواهر و برادر و یکی از دوستانش زندگی میکرد خانم تانری سرپرستی این بچههای یتیم را به عهده داشت. یک روز بیل با پسری به نام کریل در مدرسه دعوا میکند. سامی برادر بیل وارد دعوامیشود و از برادرش دفاع می کند. سر کلاس، کریل به بیل می گوید که موقع ناهار، او را میبیند. ولی آن روز دیگر هیچ کس کریل را ندید. آن روز بعد از ظهر، بچهها و خانم تانری داشتند به دیدن اعضای دیگر گروهشان میرفتند. «دیو» با صندلی چرخدارش از دبیرستان برمیگشت. او نمیتوانست راه برود ولی بازوهای پرقدرتی داشت. وقتی آنها را دید برایشان دست تکان داد. بچهها به طرف او دویدند و با هم به اتاق بزرگ رفتند. «بیل» جریان دعوا را برای «دیو» تعریف کرد. دیو گفت:« بیل، به نظر میرسد که این پسر خیلی عجیب باشد شما باید مواظب کارهای او باشید.» «سامی» گفت:« چیزی بیاورید او بخورد.» خانم «تانری» گفت:« نظرتان درباره این خوراکیها چیست؟» و با یک سینی پر از شیر و خوراکیهای مختلف آمد. آن روز بچهها به جای رفتن به مدرسه مشغول ساختن شومینهای برای اتاق بزرگ شدند. ابتدا آنها یک سوراخ گرد بزرگ در دیوار درست کردند و اطراف آن را آجر چیدند. «بیل» گفت: از دور مثل گلدان بدون گلی شده که پشت پنجرهای بدون شیشه گذاشته باشند.» «دیو» گفت:« بالا و داخل آن را فردا درست کنیم. تا فردا من جلوی آن را با یک تخته میبندم.» درست در همین موقع، «خانم تانری» صدا زد:«شام»، «سامی» فریاد زد:«بچهها بیایید» و صندلی «دیو» را به طرف در هل داد و گفت:«برویم سراغ ساندویچها» در یک چشم به هم زدن «دیو» را به اتاق بزرگ آورد. بچهها بعد از شام و انجام تکالیف و تماشای تلویزیون برای خواب آماده شدند. نیمههای شب صدایی کتی را بیدار کرد او با دقت گوش کرد که صدا را دوباره بشنوند. اما دیگر تکرار نشد. «کتی» با خودش گفت:«حتماً یک راکون میخواهد وارد ظرف زباله شود.» چند دقیقه بعد دوباره با صدایی بیدارشد این بار صدا بلندتر بود. این صدای ظرف زباله نبود، بلکه شبیه به صدای برخورد چند سنگ بود.