حقوق شهروندی از نگاه امام خمینی

ظهور مفهوم شهروندی را می توان مصادف با پیدایش نخستین حکومت ها دانست. حکومت ها اعتبار و قدرت خود را از شهروندان می گیرند و در مقابل نسبت به شهروندان دارای وظایف و مسئولیت هایی هستند. شهروند نیز تکالیف متقابل در ارتباط با دولت دارد. امام خمینی، بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران، در رابطه با حقوق شهروندان دارای دیدگاه های بنیادین است. رویکرد نظری ایشان بر مبنای حقوق امت استوار شده است. نگارندگان بر پایه این بینش سه حق محوری مطرح در حوزة حقوق شهروندی (آزادی، عدالت و امنیت) و حقوق مشتق از آنها را با تکیه بر اندیشه­های امام مورد بررسی و کاوش قرار می دهند

عناوین مطالب مقالات

نسبت فقه و سیاست از منظر امام خمینی و غزالی

نسبت فقه و سیاست از منظر امام خمینی و غزالی

این مقاله در صدد بررسی و تطبیق فقه و سیاست در اندیشه سیاسی امام محمد غزالی و امـام خـمینی اسـت با تأمل در اندیشه آن دو می توان گفت که فقه و سیاست در حوزه حکمت عملی قرار می گیرد و نیز سـیاست تابعی از فقه است. برای تبیین نسبت سنجی فوق به مباحثی چون ماهیت فقه سـیاسی ماهیت عمل سیاسی و مـاهیت فـقهی سیاست از منظر این دو اندیشمند پرداخته شده است.

مهاجرت سال ۱۳۴۲ ه. ش علماء به تهران و تلاش برای آزادی حضرت امام خمینی

مهاجرت سال ۱۳۴۲ ه. ش علماء به تهران و تلاش برای آزادی حضرت امام خمینی

مـهاجرت، ریـشه ای بـس قدیم در تاریخ دارد، از ازمنه بسیار دور درباره مهاجرت قبایل و اقوام از سرزمینی به سرزمین دیگر، سخن رفته اسـت که دلیل غالب آنها را اقتصادی دانسته اند، ولی نوع دیگری از مهاجرت وجود داشت است کـه به دلایل سیاسی یـا مـذهبی یا سیاسی مذهبی صورت گرفته اند، مانند مهاجرت صغری و کبرای دوران مشروطیت و همچنین مهاجرت علما به تهران، که در سال ۱۳۴۲ اتفاق افتاد. این مهاجرتها در واقع نوعی مقابله با نظام سیاسی حاکم محسوب مـی شدند که با انگیزه و اعتقاد دینی و مذهبی صورت گرفتند. مهاجرت علما به حضرت عبد العظیم و قم، خروج از محیط پلید یا رهایی از چنگال حاکمان ظالم بود، و نوعی اعتراض و شکوه علیه نظام سیاسی حـاکم مـحسوب می گردید. به عبارتی دیگر جایی که حاکمان ظالم وجود دارند مناسب برای زندگی انسانهای پاک و شریف و متدیّن نسیت. باید توجه داشت که مهاجرت سال ۱۳۴۲ هـ. ش به معنی فرار نیست بـلکه هـجوم و رویارویی با حاکمان ظالم در بی توجهی به دین است تا انسان مجتهد جامع الشرایطی را بنابر اصلی قانونی از چنگال رژیمی ستم پیشه نجات دهند. بنابراین هر دو مهاجرت یاد شده توسط عـالمان دیـن با انگیزه ای سیای و مذهبی صورت پذیرفته است تا عدم مشروعیت نظام سیاسی حاکم را نشان دهد. هر دو مهاجرت به نوعی بست نشینی را همراه داشته که بست نشینی خود مجالی و تاریخچه ای دیگر مـی طلبد.

بررسی عنصر اصلی عقد از دیدگاه امام خمینی و آثار مترتب بر آن

بررسی عنصر اصلی عقد از دیدگاه امام خمینی و آثار مترتب بر آن

درعرصه روابط اجتماعی برای اینکه حقی، که ریشه آن اراده شخص یا اشخاص باشد، بـه وجـود آیـد و موجودی به نام عقد تولد یابد. بی تردید عناصری مانند قصد، رضا، اراده، ایجاب و قبول و مانند آن، نـقش جوهری و اساسی دارند. در این راستا مراحل و منازلی مانند تصور، تصدیق به فایده، شـوق، رضا، اراده و غیره در درون آدمی طـی شـده و در نتیجه انشای مفاد آن ادراک در امور اعتباری می شود که در اصطلاح فقه وحقوق «رضا» نامیده می شود و ایجاد مفاد آن توسط اراده موجود شده «قصد انشاء» نام دارد که تمام واقعیت قرارداد با قصد باطنی است و قـصد باطنی هم در صورتی می تواند اثر حقوقی داشته باشد که با کاشف خارجی و مبرز همراه شود و با ایجاب و قبول اعلام گردد. از فرمایشات مرحوم امام خمینی (س) قابل استنباط است که تمام هویت عـقد بـه ایجاب موجب است و قبول، شأنش تثبیت و تنفیذ آن چیزی است که موجب با قصد انشاء موجود کرده است. در این مقاله، مبانی و آثار این نظریه مورد مداقّه و تتبع قرارگرفته است.

بررسی تطبیقی عقل و عقلا از دیدگاه امام خمینی و غزالی

بررسی تطبیقی عقل و عقلا از دیدگاه امام خمینی و غزالی

نوشتار حاضر عهده دار بررسی تطبیقی بحث عقل از دیدگاه امام خمینی (س) و غزالی، به عـنوان یـکی از مـبانی انسان شناسی اندیشة سیاسی این دو اندیشمند احیاگر، است و مباحث آن در راستای مدلل نمودن این فرضیه اند: «در حالی که انـدیشة سیاسی غزالی در پارادایم اندیشة سیاسی سنّتی تحلیل پذیر است، اندیشة امام خمینی از شاخص های انـدیشة سیاسی سنتّی فراتر مـی رود».

تأملی در نظریه مصلحت سلوکیه با رویکردی به آرای امام خمینی

تأملی در نظریه مصلحت سلوکیه با رویکردی به آرای امام خمینی

مباحث مربوط به مصلحت و مبتنی بودن احکام واقعی بر مصالح و مفاسد نفس الامـری در عـلم اصـول از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به نحوی که پذیرش یا عدم پذیرش آن می تواند تـأثیرات در خور توجهی در فقه و حقوق اسلامی پدید آورد، به ویژه آنکه اگر معتقد به آرایـی چون آرای امام خمینی (س) بـاشیم کـه مصالح و مفاسد را در حوزه معاملات قابل دسترسی می دانند. در مباحث مربوط به ظنون و امارات مسأله مربوط به مصلحت های فائته (فوت شده) در صورتی که امارات به خطا روند و به احکام واقعی نرسند هـمواره ازدغدغه های اصولیینی بوده که در زمان غیبت قائل به انفتاح باب علم و علمی بوده اند. در این مسألة پر اهمیت شیخ انصاری (ره) با ابتکار و نظریه پردازی مصلحت سلوکیه سعی کرد که این مشکل را حل نماید. لکـن نـظر او آرای موافق و مخالفی با تقریرات مختلف را در پی داشت. در این میان امام خمینی (س) ، به عنوان یک اصولی دارای ابتکار، تأملاتی را در این نظریه پردازی مطرح ساخت و سعی نمودکه با واقع گرایی بیشتری با این مسأله که در لبـة تـیزبین تخطئه و تصویب قرار دارد، برخورد نماید. در این مقال کوشش گردیده که ابعاد این مسأله از حوزة نگاه اصولیین مطرح عصر اخیر به ویژه امام راحل مورد تدقیق و بررسی قرار گیرد.

رویکردی فقهی به نظریه انقلاب امام خمینی

رویکردی فقهی به نظریه انقلاب امام خمینی

تـلقی امام خمینی (س) از دین اسلام به عنوان برنامه جامع برای سعادت انسان در دنیا و آخـرت، ایـن امـکان را فراهم کرده است تا مولفه ها و تمهیدات نظری لازم جهت نظریه پردازی درباره دولت و انقلاب را از منابع دیـنی فراهم کند؛ در این مقاله به بعضی از این مولفه های ابتکاری اشاره می شـود.

دولت بزرگ اسلامی؛ امکان یا امتناع؟ با تأکید بر دیدگاه امام خمینی

دولت بزرگ اسلامی؛ امکان یا امتناع؟ با تأکید بر دیدگاه امام خمینی

پرسـش اصلی مقاله حاضر این است که: آیا کشورهای اسلامی قادرند به عنوان مـوجودیت اسـلامی واحـد تحت عنوان دولت بزرگ اسلامی خود را مطرح کنند؟ فرضیه ای که به روش توصیفی – تحلیلی در پاسخ سؤال مذکور آوردهـ ایم به این شرح است: برای ایجاد دولت بزرگ اسلامی، در عین حفظ استقلال کشورهای اسـلامی و به رسمیت شناختن واحـدهای کـشور ـ ملت، نیازمند دگردیسی عظیم و مطلق در فضای معنایی و شناختی کشورهای اسلامی هستیم.

شیوه رهبری امام خمینی و سیادت و بری

شیوه رهبری امام خمینی و سیادت و بری

یـکی از مباحث مهم پیرامون سیره حکومتی امام خمینی (س) نوع اقتدار و سیادت سیاسی ایشان اسـت. اغـلب جـامعه شناسان و پژوهشگران سیاسی در تحلیل این موضوع از الگوی جامعه شناختی ماکس وبر بهره گرفته اند. مطابق ایـن الگو، اقتدار یا سیادت سیاسی عمدةً بر سه نوعِ سنتی، قانونی - عقلایی و کـاریزمایی می باشد. بسیاری از پژوهشگران، اقـتدار سـیاسی امام خمینی (س) را از نوع سیادت کاریزمایی تلقی کرده اند. پرسش اصلی در این گفتار نقد و بررسی چنین برداشتی از سیره حکومتی امام خمینی (س) است. نگارنده این بحث را با مفروض قرار دادن الگوی وبر؛ در دو مقام پی گرفته اسـت. در مقام اول با فرض اینکه اگر چنین برداشتی درست باشد؛ چگونه است که پدیده عادی سازی و روزمرّه شدن سیادت کاریزمایی در ایران بعد امام خمینی (س) روندی کُند و بطی ء دارد. اما مقام دوم بحث با فـرض نـادرست بودن چنین برداشتی (کاریزمایی بودن سیادت امام خمینی (س))، به این رویکرد توجه شده که اساساً به دلایل مختلف، امام خمینی (س) با علم به توانایی های ذاتی خود و میزان نفوذ در قلوب مـردم ایـران؛ هرگز سعی نکردند سیره حکومت داری شان را بر سیاست کاریزمایی استوار نمایند. همین نکته اساسی دلیل عمده ما بر بطی ء بودن فرایند عادی سازی (ترمیدور) در ایران بعد امام خمینی (س) اسـت.

نگاهی به ویژگی های معلمی امام خمینی

نگاهی به ویژگی های معلمی امام خمینی

شـناخت مـعمار بـزرگ انقلاب اسلامی، خمینی کبیر(س) آسان نیست. این شخصیت بزرگ و وارسته، با تلاش و ریاضت در راه بندگی خـدا، وجود خود را نورانی ساختند و در پرتو نور خویش چهره های فروزانی را نیز تربیت کردند. ایشان، که از هوش و نبوغ سـرشاری بـرخوردار بودند، نزد برادر بزرگشان، مرحوم آیت اله سید مرتضی پسندیده علم را فرا گرفتند. پس از مدتی برای ادامه تحصیل به اراک رفتند و هم زمان با تأسیس حوزه ی علمیه ی قم، به این شهر مهاجرت نمودند. روح الله نوجوان که هـیچ گاه از درس خواندن و فهمیدن خسته نمی شد، علوم بسیاری را فرا گرفت و ادبیات، ریاضی، نجوم و فقه را به خوبی آموخت. پس از مدتی، روح الله جوان در سال ۱۳۴۹(هـ ق)، به عنوان یک مجتهد شناخته شد و به عنوان یک استاد موفق حوزه ی عـلمیه مـطرح گشت. حضرت امام خمینی (س)، در عین این که استاد حوزه ی علمیه بودند، معلمی مبرز در فقه و اصول، عرفان، فلسفه، اخلاق و... نیز به شمار می آمدند. تدریس ایشان هم ویژگی های خاص خود را داشت. در این جا بـا ذکـر خاطرات شاگردانش بهتر متوجه خصوصیات ایشان در تدریس خواهیم شد.

نهضت امام خمینی و قیام عشایر جنوب

نهضت امام خمینی و قیام عشایر جنوب

این مقاله-بـه اختصار-به نقش روحـانیت مـبارز و در رأس آن امام خمینی (س) -در آغاز و انجام قیام عشایر جنوب، طی سالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ پرداخته است و اصالت دینی حرکت عشایر را به تصویر کشیده است. با کمال تأسف، قیام عشایر جنوب در سالهای یادشده، تاکنون، طرف تـوجه قرار نگرفته و بنا به دلایل مختلف، آن گونه که شایسته آن بوده و هست، بازگو نگردیده است. اسناد موجود بیان می کند که قیام عشایر جنوب، از مؤثرترین قیامهای مردمی عصر پهلوی بوده، ضربات و تبعات بـسیاری بـرای رژیم پهلوی در برداشته است.

جایگاه ارتباطات اجتماعی از دیدگاه امام خمینی

جایگاه ارتباطات اجتماعی از دیدگاه امام خمینی

در زمینۀ تطبیق نقشهای آرمانی مطبوعات و سایر رسانه ها - نقش خبری، نقش راهنمایی، نقش آموزش، نقش تفریحی - با دیدگاههای حضرت امام، باید گفت این نقشها در وضعیت آرمانی خود کاملاً با اندیشه های حضرت امام تطبیق دارد الا اینکه آن حضرت بر نقش آموزشی و ارشادی رسانه ها بیشتر تأکید می کند و نقش راهنمایی و رهبری را نیز امری دو سویه می داند. یعنی روزنامه نگاران و متصدیان رسانه ها بایستی هم از مردم کشور خود راهنمایی بگیرند و در جهت آرمانها و اهداف آنان حرکت کنند و هم در این جهت آنان را راهنمایی و ارشاد نمایند.

وفاق در نگاه رهبر فقید انقلاب

وفاق در نگاه رهبر فقید انقلاب

در این نوشتار با جست و جو در کلام امام خمینی، این پرسشها را پاسخ خواهیم داد که: آیا وفاق سیاسی، و طبعاً وفاق اجتماعی ممکن است؟ عوامل دست یابی به وفاق کدامند؟ ایده ها و باورها و هنجارهای موجود، همراهی و همدلی را بر می تابند یا اینکه نیازمند جنبش خودجوش و رهبری کاریزماتیک خواهیم بود؟ رهبر فقید انقلاب، بی گمان کامیابی های خود در طریق وفاق ملی را از همین رهگذر به دست آورده بود. کمترین بهرۀ طرح مقوله هایی از این دست این است که از تجربه های دیروز و امروز آگاهی یافته و عوامل وفاق زدایی را خواهیم شناخت.

عرفان امام خمینی و نقد اُشو

عرفان امام خمینی و نقد اُشو

اُشو یکی از عرفای نوظهور هندی است که به اصطلاح جزء عرفانهای سکولار می باشد و تعلیمات وی شامل مبانی: نفی خدای ادیان ودرمقابل معرفی خدای متشّتت، نفی مذاهب و شرایع پیشین است، عرفان اشو دارای شاخصه هایی است که از جمله می توان به: مراقبه، نسبی گرایی و تکّثر، اصالت درون، تناسخ ونفی عقل وذهن اشاره کرد، این عرفان انسان را به خودخواهی ومنفعت جویی می رساند تا جایی که همه چیز حتّی خدا وسیله کسب منفعت و لذت نفس می شود که توجه تمام و کمال انسان به سوی لذایذ دنیای مادی و بی توجهی به واقعیات اجتماعی است. در این مقاله مبانی عرفانی امام: توحید، انسان و آزادی، شریعت، معاد، مراقبه، غایت (فناء فی الله) و ویژگیهای عرفانی امام خمینی (س) بیان گردید که در واقع عرفان امام دارای شاخصه های اصلی است که از یک سو راه ایشان را از عرفان های نوظهور امروزی متمایز می کند و از سویی دیگر، تفسیر ایشان از جهان هستی با اتکا بر قرآن کریم و سنت معصومین ــ علیهم السلام ــ علاوه بر توجه به معنویت در جنبه های فردی، جنبه های اجتماعی را هم در برگرفت به طوری که منشأ ایجاد نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گردید.

عرفان امام خمینی و نقد پائولوکوئیلو

عرفان امام خمینی و نقد پائولوکوئیلو

شناخت ویژگی های عرفان سکولار، ضرورت دارد تا میزان اختلاف تعالیم آن با تعالیم عرفان اسلامی معین گردد؛ با توجه به عصر تکنولوژی و جذّابیت فضاهای مجازی می طلبید که نظریه های امام خمینی (س) به عنوان یک رهبر سیا سی و در عین حال یک عارف عامل با رویکرد جذب جوانان که حائز اهمّیت است، مورد استفاده جوانان قرار گیرد. این پژوهش به دنبال بررسی عرفان نوظهور پائولوکوئیلو به عنوان یک عرفان سکولار و نقد آن با استفاده از مبانی عرفان امام خمینی (س) می باشد که به شناخت بهتری از این عرفان ها برسد، در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده و روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای است. عقاید کوئیلو دارای دو مبناست، اعتقاد به خدایی چندگانه و ساختگی، دوم نفی نبوت و شریعت. مبانی عرفانی امام: توحید، انسان و آزادی، شریعت، معاد، مراقبه، غایت (فناء فی الله) می باشد که بیان ویژگیهای عرفانی امام خمینی (س) راه ایشان را از عرفان های نوظهور امروزی متمایز می کند و از سویی دیگر، تفسیر ایشان از جهان هستی با اتکاء بر قرآن کریم و سنّت معصومین ــ علیهم السلام ــ علاوه بر توجه به معنویت در جنبه های فردی، جنبه های اجتماعی را هم در برگرفت.

رئالیسم سیاست خارجی در اندیشه و الگوی رفتاری امام خمینی

رئالیسم سیاست خارجی در اندیشه و الگوی رفتاری امام خمینی

سیاست خارجی ایران در دوران بعد از پیروزی انقلاب ایران، به گونه مشهودی، تحت تأثیر رویکردهای سـیاسی و نـگرش امـام خمینی قرار گرفته است. بررسی رویکردهای امام خمینی (س) در این زمینه نشان می دهد که ایشان نـمادهای قدرت سیاسی را به عنوان ضرورت اجتناب ناپذیر کشور می دانست؛ چنانکه رویکردهای استراتژیک و سیره عـملی ایشان را می توان به عـنوان زیـربنای سیاست خارجی ایران در دهه اول انقلاب اسلامی دانست. مؤلف بر طبق چنین شاخصهایی، تلاش خواهد کرد، الگوی رفتاری امام خمینی را در حوزه سیاست خارجی و براساس نمادهایی از رئالیسم سیاسی مورد بررسی قرار دهد؛ در ایـن راستا، سیاست خارجی ایران در دوران امام خمینی به عنوان متغیّر وابسته محسوب می شود، در حالی که رویکرد رئالیستی در نگرش و رفتار امام خمینی را می توان به عنوان متغیّر مستقل در نظر گرفت. بنابراین فرضیّه مقاله حـاضر بـر این امر تأکید دارد که سیاست خارجی ایران در دهه اول انقلاب تحت تأثیر رویکرد رئالیستی امام خمینی قرار داشت.

امام خمینی بسیج، استراتژی دفاع همه جانبه

امام خمینی بسیج، استراتژی دفاع همه جانبه

حتی در شرایط باز سازی نـیروهای مـسلح، بـاید بزرگترین توجه را به بازسازی نیروها، استعدادها، انتقال تجارب نظامی و دفاعی به کلیه آحاد ملت و مـدافعان انقلاب باشد. چرا که در هنگامه نبرد مجال پرداختن به همه جهات قوت ها، ضـعف ها و طرحها و برنامه ها و در حـقیقت تـرسیم استراتژی دفاع همه جانبه نبوده است. ولی در شرایط عادی باید با سعه صدر و به دور از حب و بغض ها به این مسایل پرداخت و از همه اندوخته ها و تجربه ها و استعدادها و طرحها استفاده نموده و در جذب هر چه بیشتر نـیروهای مؤمن به انقلاب همت گماشت و تجارب را به دیگران منتقل ساخت و در تجهیز کلیه آحاد و افراد این کشور و بر اساس اصول و فرمول خاص دفاع همه جانبه و تا رسیدن به تشکل واقعی و حقیقی بـسیج و ارتـش بیست میلیونی کوشش نمود». امام خمینی (س)

امام خمینی، انقلاب اسلامی و شالوده شکنی سیطره گفتمان های رسمی در حوزه سیاست  انقلاب اسلامی انقلاب معنویت، عقلانیت و عدالت

امام خمینی، انقلاب اسلامی و شالوده شکنی سیطره گفتمان های رسمی در حوزه سیاست انقلاب اسلامی انقلاب معنویت، عقلانیت و عدالت

افتخار مسلمانان است که در میان ادیان توحیدی، اسلام تنها دینی است که به آموزه های انبیاء گذشته اعتقاد داشته و هـیچ دینـی را مورد تردید و انکار قرار نمی دهد و تنها دینی است که به ادیان گذشته به دیده احترام و تأیید نگریسته و پیامبران ادیان گذشته را پیامبران بر حق قلمداد می کند. از نظر اسلام ریشه همه ادیان الهی یکی است. انسان از این جـهت هـبوط کرد و اسیر طبیعت شد که آزادی و در جوار قرب الهی بودن خود را با انتخابی از دست داد که متأثر از پنداشته های او بود. انسان پنداشته ها را بر دانشی که خداوند به او تعلیم داده بود و محصول عقل و مقام خلیفه الهی انسان بـود تـرجیح داد و هبوط کرد. پنداشته ها محصول نفس انسان است و انسانی که اسیر پندارها می شود هبوط می کند. انسان با هبوط خود اولین چیزی را که از دست می دهد آزادی است. انسانی که آزادی خود را از دست می دهد آماده است تا اسـیر دسـت هـر کس و هر چیزی شود. ابـتدا اسـیر طـبیعت می گردد و سپس اسیر خاک، خون، نژاد، دارایی، مال، قدرت، ثروت، زن و فرزند و از همه مهم تر اسیر پندارها و پنداشته هایی که به تمام این اشیا تعلق دارد و در زبان دین بـه آنـ دنـیا گفته می شود.

نقش امام خمینی در احیای هویت فرهنگی سیاسی مسلمانان

نقش امام خمینی در احیای هویت فرهنگی سیاسی مسلمانان

خلاءهای عمیق فکری، فرهنگی و سیاسی قرن حاضر و ضرورت پاسخگویی به آنها اقتضای آنـ را دارد کـه حـقیقت هستی را بر اساس رهیافت عقلانی به انسان معاصر نشان دهند تا او بتواند در سایه سار آن نـیازهای روحی و روانی خود را تأمین کند. همچنین بتواند دولتی را تشکیل دهد که انسان را مـظهر عالیترین جلوة خداوندی، کـه دارای روح کـرامت و بزرگواری است، بداند. در چنین حکومتی، روح معنویت و عدالت و صلح و مساوات در کالبد همه جامعه دمیده می شود، آحاد اجتماعی در آن نقش اساسی و سازنده ای برعهده دارند و رأی آنان در سرنوشت خویش تأثیرگذار است. در چنین دولتی که منبعث از مـردم است کارگزاران دولت بر اساس مهر و محبت عمل می کنند و خود را نماینده مردمی می دانند که آنان را برگزیده اند تا منویات و مقاصد آنها را به انجام برساند. در عصر ما، امام خمینی (س) چنین هویتی را احیا کرد و نـظریه های بـرگرفته از روح دین را به جهان تشنه چنین فرهنگی ارائه داد. در نوشتار حاضر کوشش شده است تا به مقدار مجال، تأثیر امام خمینی (س) بر احیای چنین هویت فرهنگی سیاسی بر مبنای عزت و حکمت و مصلحت مـسلمانان تـبیین گردد.

صفحه 3 از 143 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | بعدی >