اول آبان ماه سال ۵۶ بود که به طرز مشکوکی فرزند ارشد امام خمینی را به شهادت رساندند. این قضیه به فرمایش امام از الطاف خفیه الهی بود.
حضرت امام خمینی با آشنایی با معارف و تاریخ صدر اسلام، روح حرکت پیامبر را متناسب با زمان و مقتضیات روز در قالب بسیج پیاده کردند .
امام بیشتر از همه به بسیجی ها عشق می ورزیدند و همواره با توجه و عنایتی خاص اخبار مربوط به پیشروی های آنان و دیگر نیروهای اسلام را در جبهه های جنگ پیگیری می کردند. یک گروه از کسانی در دعاهای امام همیشه مورد توجه بودند بسیجی ها بودند.
فرید کتابچی، صاحب فعلی کتابفروشی اسلامیه می گوید: امام خمینی (ره) زمانی که در قم بودند به مغازه ما می آمدند و نمونه های چاپی کتاب کشف الاسرار را تصحیح می کردند. برگه هایی را که از حروفچینی می آوردیم، با مداد تصحیح می کردیم و به چاپخانه می فرستادیم. در آن زمان امام (ره) ۴۴سال داشتند و در حوزه علمیه تدریس می کردند.
امام اهل مطالعه بودند و به مطالعه کتاب علاقه بسیاری داشتند. کتابهای بسیاری را در ایام تبعید از مبارزین یا کسانی که به نوعی علاقه یا گرایش و احترام به مذهب داشتند مطالعه می کردند.
یادگار امام، حاج سید احمد می گوید:این اواخر، امام نمی رسیدند که کتاب های داستان و این طور چیزها را بخوانند. در نجف که بودند...
رسم امام این بود که همیشه در ایام ولادت و شهادت صدیقه طاهره سلام الله علیها مراسم برگزار کنند. این رسم در نجف اشرف هم اجرا می شد.
حاج آقا مصطفی خمینی فرزند ارشد امام خمینی به شهادت رسیده بود. خبر دهان به دهان، شهر را پر کرد و حالا همه منتظر واکنش آیت الله العظمی خمینی بودند.
مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی پور از حضور مشتاقانه حاج آقا مصطفی خمینی در پیاده روی اربعین روایتی خواندنی دارد.
اول آبان ماه سال ۵۶ بود. خبری دهان به دهان میان کوچه پس کوچه های نجف تکثیر می شد. خبر این بود: پسر حاج آقا روح الله از دنیا رفته است. وجودش را تاب نیاورده بودند و او را به شهادت رسانده بودند.
هر چقدر در مکتب اهل بیت علیهم السلام شاگرد زرنگ تر باشی به همان میزان به آنها شباهت پیدا می کنی. امام هم یکی از آن شاگردهای ممتاز بود. خانم حائری همسر حاج آقا مصطفی خمینی از نوع رفتار امام و تقیدشان به نظافت و نظم روایت شیرینی دارد.
در اینکه چرا فرانسه به عنوان مقصد هجرت امام خمینی انتخاب شد، افراد آگاه از این موضوع، به روایت آن پرداخته اند، اما آنچه سید احمد آقا خمینی گفته از اهمیت بیشتری برخوردار است چرا که او برای تصمیم گیری کنار امام بوده و بی هیچ واسطه ای هجرت را روایت کرده است.
مرحوم سید محمود دعایی از یاران امام که مسئولیت امور بستگان را در نجف به عهده داشت، از عنایت خاص امام به خودش و گریه ای که از سر شوق کرد، روایت کرده است.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.