رفته رفته خیانتهای بنی صدر شکل علنی به خود می گرفت تا جایی که امام فرمان عزلش را صادر کرد.
وقتی کسی از امام تقاضای استخاره میکرد، ایشان گاهی با تسبیح و گاهی با قرآن استخاره میفرمودند.
در مبانی فقهی و برخوردهای فقهی، بینش امام با دیگران فرق داشت.
در نجف اشرف، سطوح مختلف علمی باید حدود و ثغور خودشان را حفظ می کردند.
یک بار از امام پرسیدم، آقا شما کدام علم را بیشتر دوست دارید؟
امام در طول پانزده سالی که در نجف اشرف مشرف بودند هر شب به زیارت مولا امیرالمؤمنین(ع) می رفتند.
در پاریس که بودیم یک روز از آلمان و انگلستان عدۀ زیادى آمده بودند.
امام حتی در برخورد با شاگردان و کسانی که از نظر موقعیت علمی و اجتماعی بسیار پایین بودند تواضع داشتند.
حضرت امام، بر مبناى تعهد و بنا به اعتقاد اسلامى، کوشش مىکردندهمان را عمل کنند که مىفرمودند
حضرت امام بی اندازه مقید بودند که ملت ایران و همه مسلمین با فکر، مدارج ترقی را طی کرده و احتیاج به خارج نداشته باشند.
درک و احساس حالت حضور قلب امام در نماز جالب و آموزنده بود.
یک روز در نجف به امام عرض کردم شنیده ام شما فرموده اید طلبه های قم نباید بیایند به نجف.
امام به قرآن و تلاوت آن و تدبّر در معانی دقیق آن علاقۀ فراوانی داشتند.
در ملاقاتی که با امام داشتم گزارشی از کار سازمان بازرسی کل کشور خدمت ایشان ارایه شد.
یکی از تجار ایرانی پول هنگفتی با خود به نجف آورده بود.
برخی از آقایان بودند که نسبت به آنان که وجوهات بیشتری میآوردند خضوع یا تواضع بیش از حد نشان میدادند.
خدمت امام رسیدیم و عرض کردیم آقایان نگذاشتند طرحمان را پیاده کنیم.
امام در برابر اصرار ما که از ایشان میخواستیم از خاطرات زندان و ترکیه برایمان تعریف کنند منظماً هر شب فقط ده دقیقه تعریف میکردند.
این برخوردها و تبلیغات سوء هیچ خللى در برنامههاى امام به وجود نیاورد.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.