من به عنوان پسر امام جرأت گفتن خصوصیات ایشان را ندارم، چون ایشان می گویند شما بی خود از من تعریف می کنید.
امام در کوچه و خیابان در عین اینکه وقار و متانت خاصی داشتند متواضع جلوه می کردند.
چون در زیارت رجبیه مقاماتی را برای خدا ذکر کرده است که: «لا فرق بینک و بینهم الا انهم عبادک»
تمام مستحبات بر اثر ممارست و تکرار برای امام حالت واجب پیدا کرده بود.
در وجود امام ریزهکاریهای اخلاقی خاصی وجود داشت که در کس دیگری دیده نمیشد.
به جرأت میتوانم بگویم هیچ گاه نشد که من در مسیر رفت و آمد امام را زیارت کنم و ایشان در سلام کردن پیش دستی نکرده باشند.
در آن زمان ادارۀ حوزه به عهدۀ سه نفر از علمای بزرگ بود که به علمای ثلاث معروف بودند.
برخورد امام با شاگردانش بسیار متواضعانه بود.
در اولین روز حضور اینجانب در دروس اخلاق و عرفان ایشان، قیافه ای بسیار روحانی با نگاه هایی جالب دیدم
رمز موفقیت امام در تربیت دانشمندان و محققان، در ویژگیهاى ایشان است.
بعد از پایان درس طُلاب استدعای استخاره مینمودند.
امام در مسائل اصولى، مبانى زیادى را ایجاد کرده اند که خیلى از مشکلات اصول را حل مى کند.
یک روز امام در میان کفشها متوجه کفش یکی از طلبهها شدند که فقط نیمی از آن سالم بود
امام جز به حقیقت الهی به چیز دیگری توجه نمیکردند.
در ایام طلبگى براى ما امام تنها یک مدرس فقه و اصول نبودند، بلکه معلم اخلاق هم بودند.
یک روز در نجف، امام برای برگزاری نماز جماعت خواستند وارد اتاق بیرونی بشوند.
من دو مرتبه وضو گرفتن امام عزیز را دیدهام. درست مثل وضوی پیغمبر اکرم(ص) که در اخبار بیانیه ذکر شده است.
امام تنها یک معلم و مدرس نبود که فقط به رشد فکری شاگردان خود بیندیشد
امام به اندازه ای از خودخواهی و خودبینی و خودنمایی دور بودند که انسان را به شگفتی وا می دارد.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.