به مناسبت سالروز درگذشت حجت الاسلام و المسلمین مرحوم سیداحمد خمینی؛

خاطراتی از یادگار امام در دوران مبارزه به نقل از همسر ایشان

این حرفها را می زدیم که به قبرستان نو (در قم) رسیدیم. احمد گفت: باید وارد قبرستان بشوی. (یک مقبره را از دور به من نشان داد) وارد آن مقبره که شدی، روی طاقچۀ روبرویت یک عکس- مربوط به متوفی- روی طاقچه است. بغل آن عکس، یک آجر گذاشته شده است. زیر آن آجر، دو تا کاغذ است. آجر را بردار و کاغذها را بیاور!

ماجرای نخستین چاپ تحریر الوسیله امام در نجف اشرف

امام ابا داشتند از اینکه مطرح شوند، لذا وقتی که تحریرالوسیله ایشان برای‏ اولین بار در نجف چاپ شد روی جلد آن عناوینی نوشتند مانند تألیف علامه، علم‏ الحوزه آیت ‏الله العظمی فی الارضین، فی العالمین، زعیم الحوزات العلمیه و ایشان به‏ مجرد اینکه روی جلد، این تعبیرات را دیدند دستور دادند که این عبارت را پاک‏ کنید.

خاطرات آیت الله اشرفی شاهرودی از دوران شاگردی نزد حضرت امام خمینی(س) در نجف اشرف

ترس گویا در قاموس وجود او مفهوم نداشت. به خاطر دارم که در یکی از جلسات دو نفره که در خدمتش بودم، می فرمودند: پس از قضیه کاپیتولاسیون که نطق غرا و آنچنانی نمودم و شاه و دولت را مفتضح کرده بودم، نیمه شب مرا از منزل گرفتند و با جیپ ارتشی به طرف تهران بردند. در بین راه مسیر را منحرف [کردند] و از جاده خارج شدند که من یقین کردم قصد اعدامم را دارند، ولی کوچکترین ترس و وحشتی به من دست نداد.

امام خمینی پس از بازگشت به قم کجا اقامت گزیدند

حجت الاسلام اشراقی داماد بزرگ امام خمینی در این کوچه زندگی می کرد و در همسایگی او، ساختمان منزل آیت الله محمد یزدی از شاگردان قدیمی امام واقع بود. آقای اشراقی به حضرت امام پیشنهاد کرد که این کوچه را برای اقامت انتخاب کنند زیرا وجود محوطه وسیع نزدیک آن، فضای مناسب و کافی برای جمعیت دیدار کننده است و این ازدحام مزاحمتی برای مردم و همسایگان فراهم نمی کند.

خاطره ای از مرحوم حجت الاسلام سید احمد خمینی؛

امامی که باید بهتر شناخت

حضرت امام خمینی در نامه ای به فرزندشان سید احمد ایشان را از انجام امور تبلیغی به نفع امام در حوزه منع کردند و نوشتند: مطلبی که از قم اطلاع رسیده است آن است که شما و آقای ربانی در نظر دارید برای صد نفر شهریه خصوصی قرار دهید؛ به این منظور که در خانه رفت و آمد زیاد شود. خیلی از شما تعجب می‏ کنم که باز مرا نشناخته ‏اید! من هیچ وقت از این اعمال خلاف انسانی میل ندارم مرتکب شوم و نه شماها مرتکب شوید.

نامه صمیمانه دانش آموزان دبستانی به حضرت امام

امیدواریم که سلام گرم ما را بپذیرید و وجودتان از هر گونه بیماری و ناراحتی دور باشد. ما می‏ خواستیم همان طور که در کتاب تعلیمات دینی و اخلاق کلاس پنجم بود، نامه ‏ای به شما بنویسیم و مانند امام محمد تقی(ع) که فرماندار سیستان را نصیحت کرده بود، شما را نصیحت کنیم. اما متوجه شدیم که این کار، اشتباه بزرگی است و گناه دارد؛ چون شما خود شخصی بزرگ و با تقوا و پرهیزکارید.