و باهوش خود را از راه زیرزمینی و تاریک قنات به داخل قلعه میفرستاد
و به آنها دستور میداد که به درون قلعه بروند و سر و گوش آب بدهند.
یعنی سر و گوششان را برای چند دقیقه در آب قنات فرو کنند تا هیچ
کس آنها را نبیند و وقتی که هوا تاریک شد، داخل قلعه شوند و دربارۀ
تعداد سربازان، سلاحها، ذخیرۀ مواد غذایی، زخمیها و یا قسمتهایی از
قلعه را که امکان حمله از طریق آن وجود دارد، شناسایی کنند.
در آن زمان سر و گوش آب دادن جاسوسان دشمن و بیرون بردن
اطلاعات مهم داخل قلعه کار بسیار مهمی بود، به طوری که بسیاری
از اوقات، موجب فتح قلعه توسط دشمن میشد.
هنوز هم با وجود اینکه سالهای بسیاری از آن دوران
گذشته است و لوازم مدرن و پیشرفتهای برای جاسوسی
اختراع شده، اما هرگاه بخواهند پنهانی از چیزی خبردار
شوند، از اصطلاح «سر و گوش به آب دادن» استفاده میکنند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 31صفحه 27