مجله کودک 37 صفحه 10

مزة ساندویچ بوفه فرق دارد! همه جای کیفش را یک بار دیگر نگاه کرد. از دست خودش عصبانی شده بود. این بار چندم بود که خوراکیهایش را جا میگذاشت. چارهای نبود کیف پولش را برداشت و دوید طرف بوفه... تا به حال این اتفاق برای تو هم افتاده است؟ هیچ وقت شده که خوراکیات را جا بگذاری؟ در این جور وقتها از بوفه خرید می­کنی؟ اصلاٌ چقدر خوراکیهای بوفه را میخری؟ مرتضی کلاس پنجم دبستان است. او عاشق خرید کردن از بوفه مدرسه است. مرتضی هر روز از مادرش پول میگیرد تا از بوفه خوراکی بخرد. او می­گوید: «من دوست دارم از خانه خوراکی بیاورم، چـون وقتی از بوفه چیزی می­خرم می توانم خودم آن چیزی را که می­خواهم انتخاب کنم.» محسن، بغل دستی مرتضی است ولی معمولا از بوفه چیزی نمی­خرد. محسن می­گوید: «مرتضی هرروز، بیشتر پولهایش را برای خوراکی میدهد. اگر همه این پولها را جمع کند، خیلی زیاد میشود و میتواند یک چیز درست و حسابی، با پولهایش بخرد.من ترجیح میدهم از خانه، برای خودم خوراکی بیاورم». ندا کلاس سوم است. او میگوید: «وقتی تازه به دبستان آمده بودم، خیلی دوست داشتم از بوفه خوراکی بخرم، برای همین مرتب به مادرم می­گفتم که به من پول بدهد ولی بعد از یک مدت، مادرم با من صحبت کرد و گفت که اگر بخواهم هر روز از بوفه خرید کنم، پولهایم خیلی زود تمام میشود در حالی که هیچ چیز خوبی هم که بتوانم به مدت طولانی از آن استفاده کنم، نخریدهام». هانیه کلاس چهارم دبستان است. هانیه میگوید: «اول سال خیلی خوراکی از بوفه می­خریدم، اما بعد دیدم این طوری همه پولهایم خرج می­شود. حالا دیگر یک بار در هفته یـا مثلاٌ روزهایی که خوراکیام را جا گذاشتهام، از بوفه خرید میکنم. این کار یعنی هم ازخوراکیهای بوفه استفاده کردهام وهم قسمتی از پولم برای خودم مانده است». بعضی از بچهها، ناهار هم در مدرسه هستند. یعنی اسم یک زنگ تفریح آنها، زنگ ناهار است. در زنگ ناهار، بچهها غذاهایی راکه از خانه آورده اند، میخورند، ولی خیلی ازآنهاهم ناهارشان را از بوفه میخرند. شکیبا کلاس چهارم است. مادر شکیبا هرروز برای او غذا میگذارد، ولی شکیبا دوست دارد که ساندویچهای بوفه را بخورد. او میگوید: «غذای مامانم را می توانم در خانه بخورم،ولی ساندویچ فقط مخصوص مدرسه است! تازه من بعضی غذاهارادوست ندارم، ولی ساندویچ را همیشه دوست دارم چون خوشمزه است». مهسا هم از خانه غذا میآورد. او ترجیح میدهد غذای خانه را بخورد، چون فکر میکند که غذای بوفه کثیف است. او می گوید: «کسانی که ساندویچهای بوفه را درست میکنند، مثل مامانها دقت نمیکنند که غذا تمیز و بهداشتی باشد. خیلی وقتها بچهها با خوردن این ساندویچها مریض می­شوند و دل درد میگیرند. من غیر از وقتهایی که ممکن است غذایم را جا بگذارم، هیچ وقت از بوفه چیزی نمی­خرم». آیدا و سمانه مسؤول بوفه مدرسه هستند. کار آنها این است که بر بهداشتی بودن ساندویچهاوخوراکیها نظارت کنند.