سوژه طلایی
زندگی زیباست برای آنهایی که قصد انتحار دارند
زندگی ، چیزی است تلخ و نامطبوع اما زیباسازی آن کاری است نه چندان دشوار. برای ایجاد این دگرگونی کافی نیست که مثلا دویست هزار روبل در لاتاری ببری یا به اخذ نشان «عقاب سفید» نایل آیی یا با آدم آرزوهایت ازدواج کنی یا به عنوان انسانی خوش قلب شهره دهر شوی نعمتهایی که برشمردم ، فناپذیرند ، به عادت روزانه مبدل می شوند. برای آنکه مدام حتی به گاه ماتم و اندوه احساس خوشبختی کنی باید : اولا از آنچه که داری راضی و خشنود باشی ، ثانیا از این اندیشه که «ممکن بود بدتر از این شود» احساس خرسندی کنی. و این کار دشواری نیست :
وقتی قوطی کبریت در جیبت آتش می گیرد از اینکه جیب تو انبار باروت نبود خوش باش و خدا را شکر کن.
وقتی عده ای از اقوام فقیر بیچاره ات سر زده به خانه ات می آیند ، رنگ رخسارت را نباز ، بلکه شادمانی کن و بانگ برآر که : «جای شکرش باقی است که اقوامم آمده اند ، نه پلیس!»
اگر خاری در انگشت خلید ، برو شکر کن : «چه خوب شد که در چشمم نخلید!»
اگر همسایه ات به جای ترانه ای دلنشین ، طبل می نوازد ، از کوره درنرو بلکه تا می توان شادمانی کن که موسیقی گوش می کنی ، نه زوزه شغال یا زنجموره گربه.
رو خدا را شکر کن که نه اسب بارکش هستی ، نه میکروب ، نه کرم ، نه الاغ ، نه ساس ، نه خرس کولی های دوره گرد... پایکوبی کن که نه شل هستی ، نه کور ، نه کر ، نه لال و نه مبتلا به وبا ... هلهله کن که در این لحظه روی نیمکت متهمان ننشسته ای ، رویاروی طلبکار نایستاده ای و برای دریافت حق التالیفت در حال چانه زدن با ناشرت نیستی.
اگر در محلی نه چندان پرت و دورافتاده سکونت داری از این اندیشه که ممکن بود محل سکونتت پرت تر و دورافتاده تر از این باشد شادمانی کن.
اگر فقط یک دندانت درد می کند ، دل به این خوش دار که تمام دندانهایت درد نمی کنند.
وقتی به کلانتری جَلبَت می کنند از اینکه مقصد تو کلانتری است ، نه جهنم سوزان ، خوشحال باش و جست و خیز کن.
اگر با ترکه به جانت افتاده اند هلهله کن که : «خوشا به حالم که با گزنه به جانم نیافتاده اند!».
وقس علی هذا...
آی آدم ، پند و اندرزهایم را به کار گیر تا زندگی ات سراسر هلهله و شادمانی شود.
آنتوان چخوف
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 32صفحه 22