مجله نوجوان 106 صفحه 19

نشان داغ دل ماست لاله ای که شکفت به سوگواری زلف تو این بنفشه دمید بیا که خاک رهت لاله زار خواهد شد ز بس که خون دل از چشم انتظار چکید زیبایی و جاذبه ی لاله آن قدر زیاد است که شاعران در لحظه های گوناگون زندگی و تجربه های شاعرانه شان ، آن را تصویر می کنند . مثلاً سهراب سپهری شقایق (= لاله صحرایی) را چون اجاقی در پشت یک سنگ پیدا می کند و از سرما به آن پناه می برد : و یکبار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد و باران تندی گرفت و سردم شد آن وقت در پشت یک سنگ اجاق شقایق مرا گرم کرد . سید حسن حسینی ، حالت شکفتگی گل لاله را در زیر باران می بیند و از خنده گل ، امید و پایداری می آموزد و به خوانندگان شعر می آموزد : در پرده ی سوز و ساز هم می خندیم با داغ درون گداز هم می خندیم چون لاله نو شکفته ای در باران از گریه پریم و باز هم می خندیم یک بیت زیبای دیگر به یادم آمد که نمی دانم شاعرش کیست اما ، دوست دارم آن را به دوستداران زیبایی گل لاله و علاقه مندان شعر تقدیم کنم . شبی در باغ از موی تو تاری بر زمین افتاد چمن در جست و جویش صد چراغ لاله روشن کرد . به راستی هم گل لاله شباهت زیادی به چراغهای قدیمی دارد . اصلاً در گذشته به شیشه ای که در اطراف شعله شمع یا چراغ نفتی قرار می گرفت و شعله را از باد محافظت می کرد «لاله» می گفتند ، چنان که حافظ می فرماید : هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید در رهگذار باد نگهبان لاله بود کم کم دارم به خاطر می آورم که چه قدر بیتهای زیبا درباره ی لاله خوانده ام؛ از بزرگان قرنهای پیشین تا شاعران جوان امروز ، . . . نترسید نمی خواهم همه آنها را برایتان بنویسم اما می خواهم بگویم که اگر اهل مطالعه شعر باشید خیلی زود پی می برید که روییدن لاله در چمن زار چقدر شاعران را سر ذوق آورده است و چه لحظه های زیبایی را در شعر آن ها رویانده است . با یک بیت از یک شاعر جوان تمام دوستان را دعوت می کنم به جست و جوی زیبایی های لاله در شعر فارسی : لاله ای چید باد و دستش سوخت التهاب چراغ بسیار است اسماعیل امینی