مجله نوجوان 122 صفحه 5

دیگری که حواسمان را پرت میکند، تمرکز بیشتری پیدا میکنیم و فراموشی به سراغمان نمیآید؛ حتی اگر در همین فضا هم دچار حواس پرتی می­شوید میتوانید یک ساعت را کوک کنید تا هر نیم ساعت یکبار زنگ بزند و به شما هشدار دهد که حواستان را جمع کنید یا حتی میتوانید نوشتهای روبرویتان نصب کنید با این متن: دو دستی حواست را بگیر! چارة کار همین­جا به آخر نمیرسد. شما باید سر جلسة امتحان هم مکانی را برای نشستن انتخاب کنید که کمتر سر و صدای بچهها باعث حواس پرتی شما شود. برایاین کار میتوانید از معلم کمک بگیرید. تقلب نمک امتحان است! اما بعضیها نه حواس پرتی دارند و نه کم هوشی بلکه «تقلب» کردن برایشان کار هیجان­آوری است که بعد از امتحان با افتخار از آن صحبت میکنند. اما بد نیست بدانید این­جور آدمها دچار نوعی بیماری هستند. بیماری عجیبی که با عطسه و سرفه و درد همراه نیست و هیچ نشانهای ندارد. این دسته از متقلبها یا از نوعی کمبود عاطفی رنج میبرند و یا اینکه راه درست تخلیة انرژیشان را بلد نیستند. با بزرگ شدن آنها مشکلشان هم بزرگ میشود اما اگر خیلی زود متوجه این موضوع شوند، میشود برای آنها کاری کرد. اگر خوب دقت کنید دوران بزرگی بعضی از هم کلاسیهایتان را میبینید. آنها تبدیل به کسانی میشوند که در خیابان ویراژ میدهند، چراغ قرمز رد میکنند و مدام میخواهند قوانین را بشکنند! خودکار مال چه کسی است؟ خودکار روی زمین افتاده است. همة ما میدانیم این خودکار را نمیتوانیم درون کیفمان بگذاریم و یا با آن بنویسیم. چرا کهاین کار نوعی دزدی است و دزدی در روز روشن باشد یا شب تاریک کار نادرستی است اما بسیاری از ما نمیتوانیم وقتی بیاجازه سرمان را توی برگة دیگران میبریم و یا نمرهای را با تقلب میگیریم که حقمان نیست، دزد هستیم. عددها را دور بریز! خیلی از ما تقلب میکنیم تا نمرة خوب بگیریم. اصلاً خیلی از ما فقط برای نمره درس می­خوانیم. به همین خاطر دستپاچه میشویم و خراب میکنیم. انگار توی زمین فوتبال هستیم و همهاش میخواهیم گل بزنیم. به همین خاطر بقیة چیزها یادمان میرود. بد پاس میدهیم، دفاع نمیکنیم و نه تنها گل نمیزنیم که گل هم میخوریم. این اتفاق برای درس خواندن هم میافتد و ما به جای اینکه سعی کنیم معنی یک شعر یا جمله را خوب بفهمیم فقط به نمره فکر میکنیم. به جای اینکه از ریاضی و علوم و دینی چیزی یاد بگیریم همهاش به اعداد 20،19،18،17 فکر میکنیم. اما گاهی وقتها باید اعداد را دور ریخت و به آنها فکر نکرد. آن وقت است که اعداد خودشان به سراغ ما میآیند. هیچ وقت به این فکر کردی که چرا آنقدر خوب یک کتاب داستان یادت میماند و یا یک سریال را از اول تا آخر حفظ هستی؟ چون هیچ وقت به نمره و پاسخ­گویی آنها فکر نمیکنی. اما جملههای کتاب درسیات را نمیتوانی خوب به خاطر بسپاری جون همهاش به نمرهای فکر میکنی که قرار است از آنها بگیری. کلید این در قفل شده توی صندوقچهای است که به تو می گوید: بیخیال عددها شو! عددها را دور بریز! همهاش به فکر نمره نباش. بیخیال نمرهها! از ریاضی و علوم و دینی و فارسی لذت ببر. انگار که داری یک کتاب غیر درسی میخوانی!