مجله نوجوان 136 صفحه 10

محسن وطنی قطره دریاست اگر با دریاست یکی از چیزهایی که امام ما را از باقی چهرههای سیاسی تاریخ معاصر متمایز می­کند، ادارۀ بی نظیر این بزرگمرد است. حضرت امام چنان شخصیّت محکم و با اراده­ای داشتند که اگر چیزی می­گفتند دیگران می­دانستند که بدون تردید واقع خواهد شد و اگر با چیزی مخالفت می­کردند هیچ کس توان این را که چیزی خلاف نظر ایشان بر زبان آورد، در خود نمی دید. از ارادۀ محکم امام خاطرات زیادی در طول دوران تحصیل، مبارزه و رهبری ایشان نقل شده است. در این یادداشت دربارۀ این بعد شخصیّتی حضرت امام با شما سخن خواهم گفت. اراده از روی ارادت شاید اینگونه به ذهنتان رسیده باشد که دیکتاتورهای بزرگ تاریخ، آدمهای با اراده­ای بودهاند و به هر چه که می­خواستند می­رسیدند. اگر چنین است این نکته را نیز به ذهنتان یاد آوری کنید که اراده دیکتاتورها همواره با خود خواهی و زور و خونریزی همراه بوده است. دیکتاتورها چنان از قدرت دروغین خود مست می­شدند که نمی­توانستند باور کنند که کس دیگری هم می­تواند نظری خلاف نظرآنها داشته باشد اما حکومت امام، حکومت بر دلها بود. مردم به قدری او را دوست می­داشتند که در دعاهایشان از خدا می­خواستند که ایشان رهبر جامعۀ شان باشند. اگر کلام امام بر دل مردم نفوذ می­کرد به خاطر این بود که مردم حقیقت بزرگی را در کلام و نگاه حضرت امام دریافته بودند و اگر کسی به خودش جرأت مخالفت با ایشان را نمی­داد به این خاطر بود که آفتاب حقّانیت ارادۀ ایشان، چشمان خو گرفته به تاریکی را می­آزرد و حتّی دشمنان ایشان می­دانستند که اراده حضرت امام برخاسته از حق است و همواره در مخالفت با ایشان نابودی را در سرنوشت خود حس می­کردند و فرداهای سیاه خود را در کابوسهایشان می­دیدند، چرا که حضرت امام هوای نفس را در خود کشته بود و ارادۀ او ریشه در جای دیگری داشت.