مجله نوجوان 136 صفحه 20

آبی کمرنگ انتقاد آبی، پیگیری بی رنگ! پیگیری می­کنیم! آقای آبی در حالی که مشغول بازی کردن با خودکار خود بود نیم نگاهی به ساعت روی دیوار انداخت. ساعت همچنان همان 8 صبح پریروز را نشان می­داد از پریروز صبح ساعت 8 که باطری ساعت روی دیوار تمام شد آقای آبی به عنوان یک کارمند وظیفه شناس که همیشه حواسش به اموال عمومی بوده است مراتب را به بخش مربوطه اطلاع داد آنها هم لبخند زدندو گفتند: «پیگیری می­کنیم!» ولی معلوم نبود پی چی را گیری کرده بودند چون همچنان، ساعت روی دیوار خروپف می­کرد و همچنان باطری کهنه­اش تعویض نشده بود. پیگیری می­کنیم! آفتاب پر رمق تابستان بر سر آقای آبی و سایرین می­تابید و از اتوبوس خبری نبود. یکی از مسافرین که آدم معطلی به نظر می­رسید گفت: دیشب دپوهای اتوبوسرانی رو نشون می­دادکه پر از اتوبوس پارک شده بود ولی توی خط، هیچکس نبود. آقای آبی به عنوان یک مسافر وظیفه شناس که تا به حال هیچوقت بدون بلیط سوار نشده بودو هیچ وقت برای تفریخ با نوک کلید، صندلی هیچ اتوبوسی را پاره نکرده بود و حتّی هیچوقت یک تکّه زبالۀ کوچولو هم کف اتوبوس نینداخته بود. احساس کرد که حسّ وظیفه شناسی­اش قلمبه شده بنابراین بعد از چند روز تلاش و کوشش مستمر توانست شماره تلفن واحد شکایات و انتقادات را پیدا کند و چند روز بعد تلاش کرد تا توانست با آن تلفن صحبت کند و قضیه را بگوید و خطر بروز چنین شایعات بی پایه و اساسی را گوشزد کند. از آن طرف خط یک آقای محترمی لبخند زد و گفت: پیگیری می­کنیم!