هم استفاده کنیم . »
سر مربی پرسپولیس از اینکه پس از سال ها به کشورش بازگشته ، خوشحال است و می گوید : « مسافرت به شهرهای مختلف باعث شده که بار دیگر خاطرات دوران کودکی ام زنده شود . نمی دانید زمانی که شیراز رفتیم تا با تیم برق این شهر بازی کنیم چقدر خوشحال بودم . اما فوتبال با منطق آدم سر و کار دارد و ما هم چاره ای نداشتیم مگر اینکه برق را شکست بدهیم . مردم شیراز هنوز هم مثل گذشته خون گرم هستند . »
قطبی به خوبی می داند که پرسپولیس تیم بزرگی است و تیم بزرگ در ایران یعنی حاشیه . او می گوید : « ما هنوز همة حاشیه ها را در تیم جمع نکردیم . اگر دقت کنید وجود دارد ولی بدون مدیریت قوی نمی شد این کارها را کرد . خوشبختانه آقای کاشانی همیشه حامی من بوده و تفکراتم را قبول داشته ، گفته آزاد هستی تصمیم بگیری ، دربارة زمین تمرین ، بازیکنان و . . . بعد از اینکه آمدم و کارکردیم ، چیزهای زیادی یاد گرفتیم . باز هم وقت لازم داریم . فکر می کنم آنقدر خوشبخت بودم که در این مدت تجربه های زیادی آموختم . می توانم مدیریت کنم و اگر بگذارند همین طور که رفتم جلو ، جلو بروم ، هر تیمی را که در ایران داشته باشم ، موفق می کنم . اما اگر نتوانم یا نگذارید کارم را انجام دهم ، می روم . شما خودتان هم می دانید اینجا دربارة فوتبال خیلی مشکل وجود دارد . از خبرنگار شروع می شود تا بازیکنان ، مدیریت و هواداران . یک روز می توانند بگویند امپراتور اما روز بعد معلوم نیست چه اتفاقی می افتد . »
قطبی دربارة انتقاداتی که از وی می شود و اینکه برخی بر این اعتقادند که وی یک مربی نتیجه گر است می گوید : « به نظر من فوتبال بین المللی همین است . باید نتیجه بگیرید . اگر نتوانی نتیجه بگیری نمی توانی در کاری که داری بمانی . وقتی حرفه ای فکر کنیم فوتبال مثل یک سمفونی است که می تواند زیبا باشد ولی با تمام فراز و فرودهایش . برزیل هم نمی تواند 90 دقیقه زیبا بازی کند . »
سر مربی حرفه ای پرسپولیس که با زیرکی از پاسخ دادن مستقیم به برخی سؤالات طفره می رود دربارة قبول کردن سر مربیگری تیم ملی فوتبال کشورمان می گوید : « من فکر می کنم افتخار هر مربی می تواند این باشد که سر مربی تیم ملی کشورش باشد . من هیچ کسی را به فدراسیون فوتبال پیشنهاد نکردم چون کسی از من سؤال نکرده! »
قطبی دربارة تفاوت پرسپولیس این فصل با فصل گذشته که مصطفی دنیزلی سر مربیگری آن را به عهده داشت ، می گوید : « من برای نتیجه بازی می کنم و فکر می کنم نتیجه گرفتن مهم تر است . اینکه نگذاری تیم حریف ضد حمله زند یا وقتی توپ را از دست می دهی بتوانی از جلو یا عقب دفاع کنی . فاصله بین خط ها را کوچک تر کنی و بیشتر به توپ فشار بیاوری و سعی کنی گل نخوری . من پارسال می دیدم که 2 گل می زدند و 3 تا می خوردند . ما شروع کردیم به بازی کردن با گل نخوردن و نتیجه گرفتن . . . »
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 152صفحه 31