8- به دوستان و آشنایان وصیّت کنید زمانی که از شدّت پرحرفی کبود شدید از اتصال ماسک اکسیژن و تنفس مصنوعی به
شما خودداری کنند تا هر چه زودتر بمیرید و مصرف قرص مسکن ملّت را پایین بیاورید.
9- به یک پزشک جراح مراجعه کرده و خواهش کنید تا لبهایتان را سه رج بخیه بزند و هیچ نگران وضعیت تغذیۀ خویش نباشید.
احتمال دارد سرم خوراکی اوّلین بار به همین منظور اختراع شده باشد.
10- از مخاطبان خواهش کنید هنگام ملاقات با شما پتک، باتوم، چماق، دستههاون، صخر سنگ ! لنگه کفش و ابزارهای مشابهی
را همراه آورده و به محض احساس ورّاجی به شما تذکّر جدی بدهند.
11- در مواقع قرار گرفتن در جمع، فک خود را با طناب و پارچه ببندید یا ترجیحاً زنجیر کنید یا گچ بگیرید.
12- هر روز جلوی آینه بایستید و برای خودتان تکرار کنید که به جان خودتان حرفهایتان اصلاً جالب و شنیدنی نیستند.
13- قبل از ملاقات با دیگران قسم شرف بخورید که اجازه میدهید
آن فرد مذکور طعم سکوت را هم بچشد.
14- سعی کنید ضریب واکنش خویش را نسبت به جملات و
شبه جملاتی مانند: هیس!، ساکت باش، خفه شو، ای حنّاق
بگیری، ایشالّا بترکی و... بالا ببرید و نسبت به شنیدن آن
حسّاس و غیرتمند شوید.
15-... چه میدانم بابا، بروید خودتان را بکشید و بگذارید
دنیا روی ارامش را ببیند. شما دیگر کی هستید قازغولنگها؟!!!
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 158صفحه 17