مجله نوجوان 161 صفحه 25

اما این ســؤال باقی اســت که چرا کلمنتــه اصرار به این کار دارد؟ وی می­گوید: «در آغاز کار سـختی پیش رو دارم چون فقط خودم هسـتم که می­توانم در مورد جایـگاه تیم ملـی به نتیجه برسـم و احتیاجی به کارشـناس ندارم. بنابراین چــه فرقی می­ کند در مواقع غیر ضـروری اینجا - اسـپانیا -درخانه­ام باشـم یــا در هتل محـل اقامتـم؟ ...» اما مدیر برنامههای این مربی اسپانیایی می­گوید: «همه چیز حل شـده اسـت و هیچ مشــکلی وجود ندارد او تنها 30 روز از سـال می­تواند با مرخصی برود و در بقیۀ اوقات در ایران خواهد ماند.» آنچه که روند حوادث نشـان می­دهد آن اسـت. که «پاس کاری» همچنان ادامه دارد اما باید گفت در این میان نهایتاً تیم ملی است که متضرر می­شود. تساوی مقابل سـوریه در یک مسابقۀ کسل کننده نشان داد بازیکنان تیم ملی چقدر از روزهای آرمانی به دور هستد و اتفاقات چند ماه اخیر در این باره بی­تأثیر نبوده است. تیم ملی که در مسـابقات جام ملتهای آسـیا هم نتوانست انتظارات را برآورده کند از همین موضوع ضربه خورد. نداشـتن تدارکات کافی آن هم در دوره­ای که فوتبال حرفه­ای دنیای این رشـتۀ ورزشـی را احاطه کرده است، خنده­دار است تا گریه­دار ... اسـم برن از مربیان بزرگی که «دهن پرکن » هستند، نشان دهندۀ برنامه­ریزی فدراسیون نیست. تجربه نشـان داده است که هیچ زمان فدراسـیون فوتبال نتوانسته است با مربیـان حرفه­ای دنیا هماهنگ رفتار کند. به همین دلیل در نهایت این مربیان کروات بودهاند که با چمدانهای بسته از کرواسی عازم ایران می­شوند تا روی نیمکت سرمربیگری تیم ملی بنشینند.