قصه دوست
ماجراهای
بچههای
جنگل
خلاصه از قبل
بیل که یتیم بود، با خواهر، برادر و دوستش وخانم تانری زندگی میکرد. بیل با یکی از همکلاسی هایش به نام کرین دعوا میکند.در نیمه شب همان روز،وقتی بچه ها خوابیده بودند ناگهان صدای شکسته شدن آجرهای شومینه ای را که تازه آن را ساخته بودند شنیدند؛ ولی هرچه جستجو کردند، متوجه نشدند که چه کسی آن موقع شب به خانة آنها آمده بود....
قسمت سوم پسرگمشده
خانم تانری گفت: خیلی عجیبه! من تا حالا خرسی را که کفش کتانی به پا داشته باشد، ندیدهام. آقای همستر گفت:« فکر نمیکنم یک حیوان دیوار شما را شکستهباشد؛ ولی آخر چه کسی ممکن است آنقدر از دست شما عصبانی باشد که همچین کاری بکند؟».
بچهها فقط به همدیگر نگاه میکردند. آنها یک نفر را میشناختند که ممکن بود این کار کرده باشد؛ اما اول هیچکس حرفی نزد. حتی «سامی» که به سختی میتوانست جلوی زبانش را بگیرد . آنها به آشپزخانه رفتند تا کاکائو بخورند. آقای همستر نگاهی به لنگه کفش کرد و گفت :«خب، اندازة این کفش خیلی بزرگ است. قول میدهم که صاحب آن یک آدم قد بلند است، اما نمیدانم چه کسی است؟»
«سامی» از زیر میز به بیل زد. بیل گفت: «آقای همستر، ما یک نفر را میشناسیم که ممکن است این کار را کرده باشد. اسم او کرین است؛ اما او تازه به این شهر آمده و ما نمیخواهیم که با پلیس درگیر شود». آقای همستر گفت: «ولی مثل اینکه او خودش برای خودش دردسر ایجاد میکند».
«سامی» در حالیکه مثل کینگ کونگ به سینهاش میکوبید، گفت «او امروز صبح با بیل دعوا راه انداخت و من با سر به او زدم و او نقش زمین شد».
خانم تانری گفت: این اگر همان پسر باشد، چرا نیمهشب به تنهایی بیرون آمده بود؟ خانوادهاش با او کاری ندارند؟».
بیل گفت: «من نمیدانم چرا امروز صبح از او متنفر شده بودم، ولی حالا دلم برایش میسوزد. او دوهفته است که به مدرسة ما آمده، و هیچ کس او را نمیشناسد. ما هیچ وقت ندیدیم که او شوخی کند یا بخندد. امروز اولین بار بود که من حرف زدن او را دیدم؛ البته به غیر از سر کلاس که جواب سوالهای خانم معلم را می داد. من دوست ندارم او را اذیت کنیم».
کتی گفت: «اما اگر او برگردد و چیز دیگری را خراب کند باید چه کار کنیم؟»
مجلات دوست کودکانمجله کودک 03صفحه 24