مجله کودک 33 صفحه 23

در روی زمینی بوده است... شعرهای اوست. البته پس از مرگ خیام تا کنون افراد زیادی از رباعیات او تقلید کردند و به سبک رباعیات او اشعاری سرودند؛ حتی بعدها در آمریکا و انگلیس سبک و شیوه مخصوصی از شعر و ادبیات بوجود آمد که «ادبیات عمری» نام گرفت. این ادبیات به تقلید از سبک خیام می­پرداخت. به فکر فرو می­روم... چند هزار سال پیش فردی در نیشابور زندگی می­کرد که چند هزار سال بعد هنوز مردم به دیدنش می­آیند. با خودم می­اندیشم که خیام هنوز زنده است. *برای حفظ وزن شعر«بوده است»، «بودَست»+ تلفظ می­شود. بعضی­ها گفته­اند او شاعر بودن را به علت عالم و حکیم بودن در شأن خود نمی­دانسته است. عده­ای از محققان که چنین نظری دارند، به مطالبی که دیگران در گذشته درباره خیام نقل کرده­اند، استناد می­کنند و می­گویند که در سخنان گذشتگان تنها سخن از تبحر خیام در علم نجوم آمده است. حتی بعضی از کسانی که تاریخ می­نوشته­اند، گفته­اند که خیام ریاضیدان و خیام شاعر دو نفر بوده­اند که البته این نقل، بعید به نظر می­رسد. آنچه روشن است، این است که خیام به عراق و خراسان سفر کرده و اغلب به تدریس در حکمت و مطالعه در علوم ریاضی مشغول بوده است. البته خیام نه به تالیف کتابهای مفصل پرداخته و نه شاگردان معروفی دارد که هر دو اینها نشان می­دهد او اهل پرگویی و زیاد سخن گفتن نبوده است.حتی تعداد آثار خیام در ریاضیات، فلسفه و نجوم بیش از تعداد آثار او در موضوع شعر است. فوری میان صحبتهای پدر می­دوم و می­گویم چرا به او خیام می­گفته­اند؟ پدر با متانت، لبخندی به من می­زند و می­گوید: خیلی­ها عقیده دارند که به او به این دلیل خیام می­گویند که پدرش خیمه­دوز بوده است؛ اما به نظر می­آید که زندگی خیام با افسانه مخلوط شده و از واقعیت دور شده است؛ چرا که در قرون نه و ده هجری قمری تعداد رباعیات خیام حتی به سیصد تا هم نمی­رسیده و حالا از هزار تا هم گذشته است. این نکته هم نشان می­دهد که در زندگی خیام و اشعار او نکات نامعلوم و غیر واقعی زیادی وجود دارد. از پدر می­خواهم که درباره شعر خیام و رباعیات او بیشتر برایم توضیح دهد و او ادامه می­دهد؛ بیشتر رباعیات خیام درباره حیرت و توجه به مرگ و نیستی است. او شعرهایش را به دو زبان فارسی و عربی می­سرود. و رباعیات او مشهورترین بخش