مجله کودک 132 صفحه 16

غیر از خدا، هیچ کس! محمد علی دهقانی جنید، عارف مشهور بغدادی، تعداد زیادی مرید داشت. اما از بین آنها یکی را بیشتر از همه دوست می داشت و به او خیلی محبت می کرد. این کار باعث شده بود تا شاگردان دیگر نسبت به شاگرد حسادت کنند. شیخ موضوع حسادت مریدان را فهمید و به آنها گفت: «هوش و فهم و ادب این مرید از همه شما بیشتر است. اگر باور ندارید امتحان می کنیم!» آن وقت دستور داد تا بیست مرغ برایش حاضر کنند. وقتی مرغ ها را آوردند جنید به هر یک از مریدان، یک مرغ داد و گفت: «این مرغ ها را ببرید و در جایی که هیچ کس نباشد و کسی شما را نبیند، بکشید و برای من برگردانید!» مریدان رفتند و هر یک مرغ خود را در جایی کشتند و برگشتند وقتی همه آمدند جنید دید تمام مریدان مرغ کشته در دست دارند جز یک نفر. آن یک نفر همان شاگرد محبوب جنید بود که مرغی زنده در دست داشت! همه مریدان با تعجب و ریشخند به او نگاه می کردند. شیخ رو به آن مرید کرد و پرسید: «چرا تو مرغ خود را نکشته ای؟» مرید جواب داد: «ای شیخ! فرمودی در جایی مرغ خود را بکشیم که هیچ کسی نباشد و ما را نبیند. اما من هر چه گشتم چنین جایی را پیدا نکردم. چون خداوند در همه جا حاضر و شاهد بود و مرا می دید». شیخ، به مرید خود «آفرین» گفت و سپس رو به بقیه مریدان گفت: «حالا فهمیدید که چرا این مرید را بیشتر از همه شما دوست دارم؟» مریدان، با شرم سرهای خود را به زیر انداختند. مرید: شاگرد، پیرو، دوستدار. پای دیپلودوکوس ها شباهت زیادی به پای فیل های امروزی داشت. دیپلودوکوس بزرگ ترین جانداری است که تا کنون کره زمین به خود دیده است!