امام در سنگر مساجد
روزی در نجف اشرف امام خمینی برای برگزاری نماز جماعت خواستند وارد اطاق بیرونی شوند کفش کن اطاق از کفشهای مردمی که برای شرکت در نماز جماعت انجا گرد امده -بودند ، انباشته شده بود به طوریکه جای پا گذاشتن نبود .ما و دیگر روحانیون و بسیاری از فضلا بدون توجه پا روی کفشهای مردم می گذاشتیم و رد می شدیم و جز این چاره ای نبود .امام وقتی به کفش کن رسید و ان وضع را دید ، توقف کرد و از پا گذاشتن روی کفش مرد م خود داری ورزید .دستور داد کفشها را از سر راه جمع کنند و راه را باز کنند.تازه خیلی از ما متوجه می شدیم که پا گذاشتن روی کفش مردم تصرف در مال غیر است و خالی از اشکلا نیست التبه ما در اینگونه موارد خود را دلخوش می کنیم که انشاءالله صاحبان این کفشها به این مقدار رضایت دارند .لیکن رهبر انقلاب دقیق تر و عمیق تر و باریک بین تر از ان است که ما فکر کنیم چه آنکه به ((عقبات )) و مکافات روز جزا باور دارد .
حمید روحانی
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 54صفحه 11