مجله نوجوان 54 صفحه 34

بخشهایی از خطبۀ امیر المؤمنین علی علیه السلام در روز عید غدیر خم خداوند را سپاس که ، سپاس را در عین بی نیازی از سپاسگذاران ، وسیله ای ساخت برای اذعان خلق به پروردگاری او ، و سبب افزون رحمت ، و راهی روشن ، آن کس را که فضل بیشتر او را خواهان باشد .و من گواهی می دهم که جزء الله معبودی نیست .اوست یگانه و بی انباز.و نیز گواهی می دهم که محمد بنده اوست و فرستاده او .در ازل به علم خویش ، او را از میان همه خلقتها برگزید و رد میان پیامبران نیز مرتبه ای والا بخشید ، تا از سوی خداوند امر و نهی کند .خداوند خود به چشمها دیده نشود ف و به خاطرها در نگنجد ، و در لایه های پیچیدۀ گمانها و پندارهای انسان جای نگیرد .اری خدایی نیست جز همان الله ملک جبار.همانا امروز ، روزی پس بزرگ است .در این روز ، گشایش در رسید ، و رد این روز منزلت ان کسان که شایسته بودند بلندی گرفت و برهان خدا روشن شد -آری امروز ، روز روشن کردن حق است و از مقام پاک -رهبر معصوم به صراحت و ((نص)) سخن گفتن .امروز ، روز عهد و پیمان است .امروز ، روز گواهی و گواهان است .امروز، روز بیان حقایق ایمان است .امروز، روز راندن شیطان است . امروز،روز موعود فیصه دادن حق است . امروز،روز فراموش شدۀ بلند گرایان است . امروز،روز راه نشان دادن و ارشاد است . امروز،روز ازمودن مردمان است . امروز،روز رهنمونی به رهنمایان است . امروز،روز اشکار ساختن مقاصد پوشیده و زمینه سازیها و تمهیدهای دیگران است . امروز،روز نصّ -تصریح -بر شخص است ؛ یعنی انان که ویژه اند رهبری را .-امام در ان روز همواره می گفت : امروز..... امروز .... تا این که فرمود : ای مومنان ، بدانید که خدای -عزّو جل ّ - فرموده است : ((خداوند ان کسان را دوست می دارد که در راه او می جنگند ، با صف هایی چونان بناهای استوار در هم پیوسته .)) ایا می دانید مقصود از : در راه او (فی سبیله ) چیست و راه خدا کیست و صراط الله و سبیل الله چه کسی است ؟ منم صراط خدا ، که پس از پیامبر مرا نصب کرده و نشان داده است .منم قسیم بهشت و دوزخ .منم حجت خدا، هم بر بد کاران و هم بر نیکوکاران .یکی از غنودن در غفلت بخیزید ، و پیش از فرا رسیدن اجل عمل کنید ، و برای دست یافتن به امرزش پرودگار بر یکدیگر پیشی گیرید، پیش از ان که رستاخیز شود و بارویی بر افرازند درون آن بهشت و برون ان دوزخ .آن گاه بانگ کنید و بانگتان را نشنوند و غریو بر کشید و غریوتان به هیچ نگیرند .(به خود ایید ) پیش از انکه فریاد بخواهید و کس به فریادتان نرسد .شتاب کنید در طاعت ، پیش از گذشتن فرصت ، [مپندارید که فرا رسیدن روز پاداش بس دور است ، بلکه همین حال ] چنین است که گویی هادم لذات (تباه کنندۀ خوشیها = مرگ) در رسیده است دیگر نه گریز گاه نجاتی هست و نه دو ر شدگاه خلاصی ...روزۀ این روز را نیز خداوند مستحب قرار داده است ودر برابر ان پاداشی بس بزرگ نهاده اند .اما اگر کسی در این روز ، نیاز برادران خود را براورد پیش از تمنا و در خواست -و با یل و رغبت خوبی کند، پاداش او چنان ان کس باشد که این روز را روزه داشته است و شب ان را با عبادت به بامداد رسانیده .و هر کس در این روز، به روزه داری افطاری دهد، چنان است گویی دسته دسته مردم را افطاری داده است ... همین که به یکدیگر رسیدید همراه سلام ، مصافحه کنید ، و نعمتی را که در این روز نصیبتان شده است به یکدیگر تبریک گویید ، باید این سخنان را آن که بود و شنید به ان که نبود و نشنید ، برساند و باید توانگران به سراغ مستمندان روند و قدرتمندان به دنبال ضعیفان ، پیامبر که درود خدا بر او باد -مرا به چیزها امر کرده است .