مجله نوجوان 72 صفحه 7

یک سوم تا نصف وزن بدن از بین می رود ، شرایط دشوار و بعد از آن هم اوضاع خطرناک می شود . فرض کنیم کشتی مان غرق شده و در اقیانوس گم شده ایم . بزرگترین خطری که ما را تهدید می کند چیست ؟ آفتاب ؟ کوسه ها یا گرسنگی ؟ بزرگترین خطر تشنگی است . خیلی از آدم هایی که در این شرایط گرفتار شده اند ، برای رفع تشنگی آب اقیانوس را خورده اند و دقیقاً همین موضوع باعث مرگشان شده است . یعنی نباید آب دریا را خورد ؟ چرا ؟ در خون بدن انسان به اندازة یک درصد نمک وجود دارد . سه درصد از آب دریا ها و اقیانوس ها از نمک تشکیل شده . وقتی شما سوپ درست می کنید و در آن بیش از حد نمک می ریزید ، طبیعتاً شور می شود ، برای اینکه طعم شوریش را کمتر کنید به آن آب اضافه می کنید . امّا اگر این آب خودش شور باشد ، هیچ تأثیری ندارد و شاید حتّی غذایتان را شورتر هم بکند . بدن انسان هم دقیقاً همین حالت را دارد . آب شور تشنگی را برطرف نمی کند و در عرض سه یا چهار روز هوشیاریتان را از شما می گیرد . نگران کننده ترین حادثه ای که می تواند برای یک انسان روی دهد چیست ؟ صدمه دیدن از ناحیة سر . مغز انسان پر است از عصب های مختلف که اگر یکی از آن ها صدمه ببیند و یا پاره شودحتّی با بهترین شیوه های درمان باز هم کاملاً ترمیم نمی شود . آیا در سطح کرة زمین جایی هست که انسان نتواند درآن زندگی کند ؟ بله ، مسلماً انسان محدودیت هایی دارد و نمی تواند در هر شرایطی به زندگی ادامه دهد . در اعماق دریا یا قطب جنوب نمی توان به حالت معمولی زندگی کرد . در بالای کوه ها و جاهایی که بیشتر از دو کیلومتر از سطح آب های آزاد ارتفاع دارد ، شرایط زندگی سخت می شود . آیا می توانیم بدنمان را برای زندگی در شرایط سخت آماده و مقاوم کنیم ؟ بله ، کاوشگران مناطق قطبی این کار را می کنند . آن ها هر روز دوش آب سرد می گیرند و هر روز آب را نسبت به روز قبل سردتر می کنند و مدت بیشتری هم بر زیر دوش می مانند . این شیوه به خوبی جواب می دهد . بدن انسان در دمای کمتر از صفر درجه چه واکنشی نشان می دهد ؟ بدن ما به روش های مختلفی با سرما مبارزه می کند . در مرحلة اول ، خون را به نقاط خاصی از بدن می فرستد تا خود را گرم کند . مرحلة دوم هم لرزیدن است . ماهیچه ها به طور خودکار شروع به لرزیدن می کنند و این حرکت باعث تولید گرما می شود . آیا لرزیدن بهترین روش برای گرم شدن بدن است ؟ حرارتی که لرزیدن در بدن تولید می کند ، به اندازة حرارت قدم زدن است هم می شود قدم زد و هم می شود لرزید . در مورد درد چه نظری دارید ؟ درد در واقع زنگ اخطار بدن است . مثلاً اگر کسی انگشت شما را در جهت مخالف خم کند مغز به شما اخطار می دهد که « مراقب باش ، الان نباید به چیز دیگری به جز انگشتت فکر کنی . » این اخطار به شکل درد ظاهر می شود . اگر مغز به این شکل به شما اخطار نمی داد ممکن بود قضیة خم شدن انگشتتان را فراموش کنید و به کار دیگری بپردازید و آن وقت انگشتتان می شکست . اما درد باعث می شودکه در آن لحظه فقط به انگشتتان فکر کنید . آیا هرچه صدمه ای که به بدن وارد شده وخیم تر باشد ، درد شدیدتر می شود ؟ اجازه بدهید با یک مثال توضیح بدهم . یک روز آقایی در حالی که تبری در ساعدش فرو رفته بود به بیمارستان آمد و با خونسردی به من گفت : « دکتر ، من دچار مشکل شده ام . ممکن است کمکم کنید ؟ ! » بدن در مواقع بحرانی با زیرکی رفتار می کند . شما می دانید که به دردسر بزرگی افتاده اید و تمام تلاشتان را می کنید تا خودتان را نجات دهید . در این جور مواقع درد هم کاهش پیدا می کند ، چون نیازی به آن نیست . شما خودتان به دنبال راه حلی برای مشکلتان می گردید ، پس بدن بدن لازم نیست که با درد این موضوع را به شما یادآوری کند .