مجله نوجوان 167 صفحه 23

نمی­کنم اگر خود حضرتشان زنده می­بودند، از دیدن تصاویر حقارت باری که مثلاً دربارۀ ایرج میرزا ساخته شده بود شادمان می­شدند که اینگونه تفاخرات دور از اخلاق شاعران است. اگر استاد شهریار در شعرهای ترکی بهترین شاعر ایران باشد، در شعر فارسی یکی از بهترینهاست و نباید به خاطرهمشهری بودن با یک شاعر، جایگاه دیگر بزرگان ادب و فرهنگ ایران را نادیده گرفت. *** البته فراموش نکنید که سریال شهریار یک سریال پست مدرن! است چرا که روایت خطّی را به هم ریخته و در قسمتی از سریال بدون اینکه فلاش بکی در کار باشد شهریار بعد از پیر شدنش دوباره جوان می­شود و پس از یکی دو سکانس دوباره به سالهای پیری خود باز می­گردد. شاید هم این موضوع تنها شوخی تدوینگر سریال با بینندگان بوده است. ولی اینکه تمامی شاعران و ادیبان همدورۀ او مات و مبهوت از شعر شهریار مانده باشند و جلوی او لنگ انداخته باشند، توصیف دور از واقعیتی است که در نهایت به نفع خود شهریار هم تمام نمی­شود. چهره­هایی که ما در این سریال از میرزادۀ عشقی، ایرج میرزا ، عارف قزوینی و بسیاری دیگر از چهره­های ماندگار آن روزگار می­بینیم کمی بیش از حدّ معقول برای نگین این سریال یعنی شهریار رکاب شده­اند و گمان کرده­اند به درستی نمی­دانند. *** در قسمتهای آغازین تا وقتی شهریار کودک بود هیچ مشکلی وجود نداشت چون نه شعر می­خواند که غلط بخواند نه با شعرای بزرگ معاصر رفت و آمد داشت که تیپهای جور واجور آنها باعث خندۀ مخاطبان شود امّا در قسمتهای اخیر پای سریال نشسته­ای که یکدفعه یک آقایی با تیپ خنده­دار و سبیلهای خنده دارترش به جای استاد بزرگوار جناب امیری فیروزکوهی معرّفی می­شود و حرصت را در می­آورد. جناب آقای تبریزی حتّی در تصویر شخصیّت و موقعیّت زندگی استاد ملک­الشعراء بهار از دختر ایشان که در حال حاضر از شخصیتهای ارزشمند فرهنگ ایران زمین هستند مشورت نخواسته است و این بانوی بزرگوار بعد از دیدن تصویر پدر خود در تلویزیون لب به اعتراض می­گشاید که پدر من اصلاً نه این شکلی بوده و نه اصلاً این شکلی زندگی می­کرده است. *** در اینکه شهریار یکی از بهترین شاعران ایران است هیچ شکّی نیست