مجله نوجوان 173 صفحه 18

بازگشت قولی خان( خاطرات قولی در غربت) مجید صالحی سلام از وقتی که اسمم توی مجله دوست چاپ شد و کلی معروف شدم ب سرم زد که مثل بعضی از مغزها از کشور فرار کنم و برای خودم آدم معروف تری بشم. روز اولی که به یک کشور خارجی رسیدم هیچ وقت یادم نمی ره ای ول عجب آب و هواییه اینجا همه چی خارجیه جای بچههای دوست چه خالیه مرغ خارجی ghoood ghodaaaa مثل خیلی از کسانی که فرار می کنند و می آیند اینور، اولین کاری که به ذهنم رسید این بود که خواننده بشم ولی چندان افاقه نکرد دلم میخواد برم دبی دبی دبی دبی دبی دبی دبی دلینگ دلینگ دلینگ دلینگ دبی دبی دلم خیلی می خواد برم دبی یک روز به چشم خودم دیدم که یک پسر خارجی دل پدر خارجی اش را بد جوری شکست تو کی می خوای مثل آدم اون سفینه ای رو که قولش رو دادی برام بخری و مثل دیگه قول الکی بهم ندی؟ ؟ هنوز زمان زیادی نگذشته بود که دلم برای چای ایرانی خیلی تنگ شد مخصوصا وقتی برای گذران زندگی مجبور به انجام کارهای سخت شدم تازه فهمیدم که مامان توی زندگی آدم چقدر نقش مهمی داره مخصوصا از وقتی که قرار باشه به خاطر یک لقمه نون نقش طعمه رو بازی کنی ! مامان جون مامانم اینا کجایی که قولی تو کشتن؟