مجله نوجوان 173 صفحه 26

کامیلا کاکی داستان فلامینگوها کنترل ویدیو را دست به دست کرد و گفت : « جون می­ده برای راز بقا! » گفتم : « یعنی همیشه همین کارو می-کردن؟ پس چرا تا حالا کسی ندیده؟ گفت : « مطمئنم پول خوبی بابتش می­دن.» لیوان چای را جلویش گذاشتم. گفتم: « دلم شور می-زنه » باید به یکی نشونش بدیم. حتماً یه اتفاقی داره می-افته !» پایش را روی پا انداخت و به صفحة آبی خیره شد و گفت: « خوبه اما به این تلویزیونها زنگ نزن. ببین شمارة محیط زیستی، جایی رو داریم. خارجی باشه بهتره» خودش زودتر از من بلند شد و دفتر تلفن را برداشت. گفتم: « فکر کنم یه اتفاق افتاده باشه ! رفتارشون اصلاً طبیعی نبود.» گوشی تلفن را توی دستش چپ و راست می­کرد، مثل مواقعی که می-خواهد جنسی را برای خریدن سبک، سنگین کند. شاید، مگه نهنگها نیستن؟ الو..... فیلم را بر می-گردانم عقب. جزر شده است. دریا خیلی عقب تر از جایی است که من ایستاده-ام. تمام ساحل یک تکه سرخ شده. مرغهای فلامینگو در تمام ساحل راه می-روند.هر لحظه هم تعداد بیشتری از آسمان نازل می-شوند. بالهایشان را باز می-کنند و روی شنها فرود می­آیند. جیغها یشان، صدای نفسها و قدمهای مرا در فیلم محو کرده. رفته بودم قدم بزنم. این همه پرنده را که با هم دیدم. برگشتم خانه و دوربین را با خودم بردم. فصل کوچ پرندگان نبود. برای همین هم احساس می-کردم اتفاقی در حال افتادن است. فیلم دقیقاً از جایی شروع می-شود که آخرین فلامینگو بر ساحل فرود می-آید. تصویر بالا وپایین می-رود. هیچ وقت توی دویدن تصویر خوبی نمی-شود گرفت. آره شما نمی-دونید. فوق العاده است باید ببینیدش. ...حتماً. ....حتما صدای فیلم را بلندتر می-کنم. صدای جیغ فلامینگوها می-پیچد توی خانه عزیزم ! یواش-تر. صدای تلویزیون را کم می-کنم. شروع می­شود. همة فلامینگوها جمع شدهاند. آرام آرام کنار هم راه می-روند. کم کم حلقة بزرگی درست می-شود. حلقة بعدی درست پشت آن و حلقة بعدی. .. بزرگترین فلامینگو وسط ایستاده. دو سه بار بال می-زند و شعلههای پنهان زیر بالش را به هوا می-فرستد.جیغ می-کشد و هم صدا با او بقیه هم جیغ می­کشند. رقص شروع می­شود. همه با هم بالهایشان را به هم می-زنند و