مجله نوجوان 187 صفحه 28

اسماعیل امینی این شبهای عزیز را قدر بدانیم بعد از دو سه هفته روزه گرفتن و قرآن خواندن و بیدار شدن هنگام سحر و دل سپردن به مناجات و صدای نیایش و قرآن، به شبهای قدر می‏رسیم. از بزرگان می‏شنویم که در این شبها اگر بیدار باشیم و دعا بخوانیم و نماز بخوانیم و قرآن بر سر بگیریم و به خدا پناه ببریم، تقدیرمان در جهت رضای خدا خواهد بود. در قرآن می‏خوانیم که در این شبها فرشتگان فرود می‏آیند و رحمت و لطف خدا را برای اهل زمین به ارمغان می‏آورند و تا سحرگاه سلام و درود بر لبها نقش می‏بندد. راستی چرا شبهای قدر این همه ارزش دارد؟ مگر همۀ روزها و شبها، آفریدۀ خدا نیست؟ چرا قرآن شب قدر را از هزار ماه نیکوتر نامیده است؟ البته اسرار این نامها و معنیها را فقط خدا و پیامبر و ائمۀ اطهار می‏دانند و هر چه ما می‏دانیم، دانشی است که از قرآن و کلام معصوم به ما رسیده است. اگر به زبان ساده بخواهیم شب قدر را با شبهای دیگر مقایسه کنیم می‏توانیم بگوییم که همۀ عبادتها مانند زمان تمرین است و شب قدر زمان مسابقه و نتیجه گرفتن است. یعنی ارزش تمرینها و اندوخته‏ها و آموخته‏های ما هنگام مسابقه و آزمون آشکار می‏شود. شاید به همین دلیل است که این شبها را «لیلة­القدر» یعنی «شب ارزش» نامیده‏اند. یک مثال دیگر شاید این مفهوم را روشن‏تر بیان کند. فرض کنید که در این دو سه هفته‏ای که روزه گرفته‏ایم و عبادت کرده‏ایم، در جاده‏ای طولانی راه پیموده‏ایم و در شب قدر جاده ما را