مجله نوجوان 142 صفحه 3

حرفهایی برای آینده قسمت هفتم سرمقاله طبل توخالی تشریفات و تجملات اگر روزی روزگاری نام مبارکتان در لیست مقامات نوشته شد و مسؤولیت به گردن گرفتید و عهده­دار پستهای کلیدی مملکت شدید یادتان باشد که تشریفات و تجمّلات، شأن واقعی شما به میزی که در پشت آن قرار گرفته­اید بستگی ندارد بلکه این شما هستید که باید به آن پست و مقام شأنیت ببخشید. * * * برخی از مدیران موفّق کشور ما تشریفات اداری را با مفهوم واقعی نظم در انجام کارها اشتباه گرفتهاند، در برخی از ادارات، شما برای انجام یک کار ساده مجبور می شوید دهها کاغذ اداری را دهها بار از این اتاق به آن اتاق ببرید و بارها دیده­ام که شماره کردن نامههای اداری و ثبت آَن در دفاتر دبیرخانه به قدری طول کشیده است که پاسخ نامه پس از پایان مهلت لازم حاضر شده است و عملاً تمام تلاشها و پیگیریهای اداری نیز بی نتیجه مانده است. یادم می آید روزگاری که خودم در ادارات مسؤولیتی به عهده داشتم به خاطر اینکه کار ارباب رجوع را بدون اینکه معطلش کنم انجام دادم از سوی همکارانم سرزنش شدم، همکاران من در آن اداره اعتقاد داشتند که اگر مراجعه کننده برای پاسخ درخواستش چند روزی معطل نشود قدر کار را نمی داند و اهمیّت کار ما به چشمش نمی آید! طرفداران این عقیده در ادارات کشور ما کم نیستند و عموماً مدیرهای این نوع ادارات افراد تجمّل گرایی نیز هستند و تجمّلات را ضامن حفظ شأن اداری خود می­دانند. یادم می­آید یک روز یکی از دوستان ما که مدیریت بخش بسیار کوچکی از یکی از ادارات فرهنگی را به عهده گرفته بود دستور داد تا دکور اتاقش را طوری بچینند که هرمراجعه کننده­ای در همان دیدار نخست بفهمد که در این اتاق چه کسی رئیس است، شاید باورتان نشود که همین آقای مدیر که بیشتر از سه نفر زیر دست نداشت دستور داد میزی برایش بیاورند که از میز باقی کارمندان بلندتر و بزرگتر باشد. به نظر شما مدیری که سواد و تخصّصش از باقی کارمندانش بالاتر باشد به بزرگتر بودن میزش اهمّیت می دهد؟ * * * اگر روزی به مسؤولیت مهمی دست پیدا کردید یادتان باشد که امام ازهمان اتاق ساده­اش و از پشت همان میز کوچکش بر قلب میلیونها مسلمان حکومت می­کرد ابهّت امام ما به جاه و جلال مادّی و کاخهای سر به فلک کشیده نبود بلکه بزرگی ایشان در ایمان خالصانۀ شان ریشه داشت.