مجله نوجوان 142 صفحه 25

آقای میخی دشمن آدمهای بادی است آقای میخی دشمن آدمهای بادی است آقای میخی هیچ کینه­ای از آدمهای بادی به دل ندارد امّا این آدمهای بادی هستند که به هیچ وجه دلشان نمی­خواهد با آقای میخی رفاقت داشته باشند. آقای میخی خیلی مواظب است که با زبان تندش هیبت بادکنکی آدمهای بادی را نترکاند و لاستیک ماشینهایشان را پنجر نکند. تا حالا هم هیچ وقت این کارها نکرده است امّا آقایان بادی شرط عقل را در این می­بینند که اصلاً یک خبرنگار میخی را در جمع خودشان راه ندهند. آقای میخی با اینکه وزنش از آدمهای بادی بیشتر است. هیچ وقت نمی­تواند به اندازۀ آدمهای بادی پیشرفت کند. آدمهای بادی همینطور بالاتر و بالاتر می­روند و آقای میخی همینطور سر جای خودش ایستاده است. خیلی از آدمهای بادی که هم سن و سال آقای میخی هستند الان به پست و مقام رسیدهاند و وضع مالی­شان نیز خیلی خوب شده است. حتّی برا ی خودشان خانه و ماشین مدل بالا هم خریدهاند امّا آقای میخی از وقتی که یادش می­آید یک خبر نگار ساده بوده است و حالا حالاها هم یک خبرنگار ساده باقی خواهد ماند. آقای میخی ماشین ندارد فرق اصلی و اساسی آقای میخی با آقای آبی و آقای فلسفه بعد از شکل ظاهریش در این است که آقای میخی ماشین ندارد. دلیل اصلی ماشین نداشتن آقای میخی این است که هیچ خبرنگار سالمی نمی­تواند با حقوق خبرنگاری ماشین بخرد اما خود آقای میخی می­گوید که به خاطر حل مشکل ترافیک حاضر نیست ماشین بخرد. آقای میخی معتقد است در کشور ما تمام طرحهایی که برای کنترل ترافیک اجرا شده است به نوعی روی استفاده نکردن از اتومبیل تأکید می­کند؛ مثل طرح ترافیک یا طرح زوج و فرد یا مثل طرح از هر دو تا باجناق فقط یکی ماشین داشته باشد و سر آخر طرح سهمیه بندی بنزین که این یکی قرار است به طور معجزه آسایی مشکل ترافیک را حل کند. به قول آقای میخی وقتی تمام این طرحها برای این است که مردم از ماشینهایشان استفاده نکنند پس اصلاً نخریدن ماشین می­تواند بهترین راه حل برای مشکل ترافیک باشد. آقای میخی وقتی بچّه بود فکر می­کرد که با احداث پل و زیرگذر و حذف چراغ قرمزها از خیابانهای اصلی شهر و احداث بزرگراه مشکل ترافیک حل خواهد شد. امّا حالا که خبرنگار پخته­ای شده است یقین دارد که اگر این راهها عملی بود حتماً به فکر کارشناسان محترم ادارات مربوطه می­رسید.