مجله نوجوان 221 صفحه 10

عزیزم! سر جمع سه خلاف سبک دارم، مجازات همه رو هم کشیدم. حالا با روی سفید دارم زندگی می کنم و تنها خواهشم از شما یه برگه س. همین پسرم! » دادیار گفت: « چه برگه ای؟ » - برگه ای که بگ هیچ سوء سابقه ای ندارم. دادیار گفت: « اما عبدالرزاق بیک، این جا سه خلاف دارین که مجبورم اینها رو توی اون برگه بنویسم. » عبدالرزاق بیک گفت: « ببین پسرم، این کاغذ برای من خیلی اهمیت داره. اونو به من بده و راحتم کن! » دادیار آب دهانش را قورت داد و لحظه ای به دفتر و لحظه ای به زمین و بعد به عبدالرزاق بیک نگاه کرد و گفت: « به خدا نمی تونم عبدالرزاق بیک! » عبدالرزاق بیک گفت: « حالا قسم خدا را نخور جانم! شاید یه دفعه به دلت بیاد که بدیش. ببین، تو جوونی! با این پیشنهاد چطوری؟ ها؟ بیایی و سه روز و سه شب، از کیسة عبدالرزاق بیک، توی شهر خوش بگذرونی و استراحت کنی؟ » دادیار گفت: « زنده باشی، اما من این برگه رو نمی تونم بدم. » - این طور نیس. می دیش عزیزم! بالاخره می دیش. می تونی! من خیلی دوست و رفیق دارم که عین همین خلافارو داشتن اما توی سابقة اونا نیومده پسرم. یعنی گناه من اینه که اونها رو توی سابقة من نوشتن؟! یالا! لج بازی نکن! لج بازی نکن! بده این کاغذ رو بریم. خسته شدیم دیگه. ما به این وطن خیلی خدمت کردیم، وطن هم این یه برگه رو از ما نباید مضایقه کنه. دادیار گفت: « نه، نمی تونم. به هیچ وجه نمی تونم. » عبدالرزاق بیک از جا بلند شد و در حالی که نیشش تا بناگوش باز بود و دندانهای طلایی اش برق می زد، گفت: « باشه پسرم، باشه باشه عزیزم! خودت رو ناراحت نکن! اما اگه عبدالرزاق بیک رو ضایع نمی کردی، خیلی بهتر بود. مهم نیست. به خاطر قهوه ممنوننم. » و در حالی که کلاه شاپوش را برمی داشت از اتاق خارج شد. بیرون در، مباشر را دید و در گوشش گفت: « جبار گفت فردا بیا مغازه باهات کار دارم. می خواد باهات حرف بزنه. » مباشر گفت: « چشم عبدالرزاق بیک. » عبدالرزاق بیک، دمق، از پله ها سرازیر شد و رفت. یک ماه بعد در دفتر ثبت سوء پیشینه، این نوشته درج شد: « عضو تشکیلات...» دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 9 پیاپی 221 / 23 خرداد 1388