مجله نوجوان 221 صفحه 14

طنز بابایت چه کاره است ؟ (این بار هوشنگی و قاسمی) مریم شکرانی الف. میم (آقای معلم): هوشنگی ! بابایت چه کاره است ؟ ! هوشنگی: آقا اجازه؟ تابستانها بلال می فروشد و زمستانها باقالی و لبو و از اینجور چیزها الف. میم: بابای تو چه کاره است قاسمی؟! قاسمی: آقا اجازه؟ پزشک هستند؟ الف. میم: جدی؟ ! سلام برسانید خدمتشان. بفرمایید نبشیند پسر نازنینم. اگر هوشنگی شیشة کلاس را بشکند... الف. میم: بچه! مگر تو صاحب نداری؟ معلوم است که نداری؟ خانواده هایتان یک تیم فوتبال بچه شوت می کنند توی اجتماع، یکی از یکی بی تربیت تر و بی نزاکت تر . یک نیست بگوید این بچه درس می خواهد چه کار؟ ! بزن پسِ گردنش با خودت ببرش باقالی فروشی تا دو ریال پول در بیاورد. این بچه به درد مدرسه رفتن می خورد؟! حیف نیمکت محترم این مدرسه نیست که ایشان رویش بنشیند؟ اصلاً این بچه تحصیل می خواهد چه کار؟ ! می خواهد بیاید مدرسه با اعصاب کادر محترم آموزشی بازی کند؟! حیف که زمان شاه ویزویزک نیست وگرنه خود شخص من این بچه را می بردم و تحویل مأموران حکومتی می دادم تا ایشان را لای جرز بگذارند و خیال یک جامعه را راحت کنند. گم شو برو بیرون تا بعد حسابت را برسم. اگر قاسمی شیشة کلاس را بشکند... الف. میم: قاسمی جان! کلاغها درست خبر آورده اند؟! آیا شما نازنینم دست به این کار اشتباه و بد زده اید! بچه ها! من که فکر می کنم کلاغها اشتباه خبر آورده اند و شیشة پنجرة کلاس همین طوری خود به خودی شکسته است. شاید یک مسألة فیزیکی اتفاق افتاده و انبساط و انقباض ناگهانی شیشه باعث ایجاد شوک حرارتی شده است و شیشة پنجرة کلاس شکسته است. همان طور که می دانید در مبحث انبساط و انقباض فصل چهارم کتاب علوم داریم که انبساط مواد، باعث می شود که مولکولها تندتر این ور و آن ور بروند و به طرز وحشیانه ای حرکت کنند. خلاصه از آقای قاسمی با چنان خانوادة فرهیخته و محترم و با کلاس و عزیزی بعید است که دست به چنین کارهایی بزنند و بنده مطمئنم که اشتباه شده است. دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 9 پیاپی 221 / 23 خرداد 1388