مجله نوجوان 221 صفحه 22

افراط و تفریط از مشکلات عمدة جامعة ما است. پرداختن به این موضوع دست مایة خوبی برای ساخت یک فیلم کمدی می تواند باشد. سعید سهیلی را به عنوان یکی از کارگردانانی می شناسیم که معمولاً با مزامین شاعرانه سراغ ساخت فیلمهایی می رود که نگاهی نیز به معقولة دفاع مقدس نیز دارد. مردی شبیه باران، مردیم از جنس بلور و سایر کارهای سهیلی این مضامین را در خود حفظ کرده است حتی پس از گذشت سالها که او فیلمی با موضوع دفاع از ناموس می سازد به طور ظریفی داستان را به یک آسایشگاه معلولین جنگی می کشاند، البته سعی می کنند این خلق تصویری او خارج از کلیشه های رایج باشد. سهیلی پس از چند فیلم جدی و تأثیرگذار سراغ مضمونی ویژه می رود و فیلم چهارانگشتی را می سازد؛ فیلمی که به زیبایی جدا شدن سرنوشت نیک و بد را به خاطر یک لغزش یا یک غفلت کوتاه نشان می دهد. وقتی زیر عنوان چهارچنگولی و جواد رضویان و محمدرضا شفیعی جم، سهیلی را به عنوان کارگردان می بینیم قدری دور از ذهن است که چنین کارگردانی با آن پیشینیة فیلم سازی سراغ مضمونی کمدی برود. حتی خود او نیز این فیلم را در ژانر مورد علاقة خود نمی داند. ولی پس از دیدن فیلم و پاک کردن لایة کمدی از آن می توانیم به خوبی ربط این فیلم را سهیلی بفهمیم. فیلم چارچنگولی که اخیراً به شبکة ویدئویی راه پیدا کرده است داستان دو برادر دو قلو است که از یک بازو به هم چسبیده و یک دست مشترک دارند. این دو بردار دو قلو از نظر اعتقادی در نقطة مقابل هم قرار دارند و همین مسئله باعث شده است که آنها برای حل مشکل خود از طرح زوج و فرد استفاده کنند. در بک راند این دو کاراکتر دایی و عموی این دو برادر حضر دارند که در واقع خط فکر اصلی را به این دو دیکته می کنند. بهرام، نمایندة قشری است که به طور افرای با مسایل مذهبی چارچنگولی؛ هجونامه ای بر افراط و تفریط حامد قاموس مقدم سینما دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 9 پیاپی 221 / 23 خرداد 1388