مجله نوجوان 234 صفحه 24

زوران لوازم : شال یاکمربند ، تعداد بازیکنان : دونفر و یک نفر داور ، سن بازیکنان : دوازده تا هجده سال ، زمین بازی : زمین نرم به ابعاد تقریباً چهل متر ، جنسیت : مردان بازی بومی استان های : کرمانشاه ، ایلام ، اردبیل ، گلستان ، لرستان و فارس اهداف بازی : تقویت قوای جسمانی ، روحیه دلیری ، تعادل و چابکی ، مقاومت در درگیری تن به تن ، تقویت سرعت ، دقت و مهارت در انجام حرکات . شرح بازی : ابتدا زمین بازی را معین می کنند . و دو کشتی گیر به جایگاه کشتی می آیند و سایر کشتی گیران و تماشاچیان دایره وار محل کشتی را احاطه می کنند . پس از آن هر یک از این دو کشتی گیر دست راست خود را از زیر بغل دیگری رد نموده و دست دیگر را از روی بازوی راست حریف عبور می دهند و هر یک دو دست خود را در پشت حریف پنجه می کنند ، داور مسابقه که از ریش سفیدان و پیش کسوتان ورزش محلی است ، با علامت ، شروع کشتی را اعلام می کند و به دنبال آن زور آزمایی توسط دو کشتی گیر آغاز می شود . طرفین با زورآزمایی سعی در زمین زدن حریف خود می کنند ، درطول کشتی ، کشتی گیر باید با فشار بر کمر حریف و یا بلند کردن ، او را به زمین بزند . این کشتی معمولاً به صورت مسابقه بین کشتی گیران در روستا و دو به دو میان پهلوانان چندین قریه انجام می شود تا در مرحله نهایی ، نفر برتر روستاهای شرکت کننده مشخص شود . در هنگام انجام این کشتی ها ساز و دهل نواخته می شود و به نفرات برنده جوایزی مثل گاو و گوسفند تعلق می گیرد . توپ قار مشخصات بازی : لوازم : چوب دستی ، توپ از جنس نمو به وزن پنجاه تا صدگرم ، وسیله ای برای تعیین محدوده زمین و رسم دایره وسط آن . تعداد بازیکنان : شش تا ده نفر ، سن بازیکنان : دوازده تا هجده سال زمین بازی : هموار و گسترده ، تقریباً به طول صد متر ، جنسیت بازیکنان : پسر ، بازی بومی محلی : استان های کرمانشاه ، فارس و خراسان . اهداف بازی : تقویت قوای جسمانی ، تقویت دستگاه تنفس و گردش خون ، پرورش چابکی و دقت ، هماهنگی بین اعصاب عضله ، تعاون و همکاری ، تقویت عضلات بدن ، و پر کردن اوقات فراغت . شرح بازی : برای اجرای این بازی افراد به دو گروه مساوی تقسیم می شوند و در زمینی نسبتاً هموار و صاف قرار می گیرند که ابعاد آن با توجه به سن تغییرپذیر است . آن ها در وسط زمین با سنگ یا کلوخ ، دایره ای را معین می کنند . سپس در قسمت بالای زمین با شیئی تیز خط ممتدی برای پرتاب می کشند . آن گاه با قرعه کشی گروه دارندۀ توپ مشخص شده و در قسمت بالای زمین روی خط قرار می گیرند و گروه دریافت کننده توپ در فاصلۀ چهل تا پنجاه متری ، خط که تقریباً وسط زمین محسوب می شود ، جا می گیرند توپی که گروه پرتاب کننده با چوب می زند ، حتماً باید از دال بگذرد در این صورت خطا محسوب می شود . در مقابل ، گروه دریافت کنندۀ توپ باید بکوشند توپ را قبل از برخورد به زمین بگیرند و برای خود امتیاز به دست آورند تا در این صورت جای خود را با گروه زننده توپ عوض کنند . افراد هر گروه می توانند دوبار با چوب به توپ بزنند و البته این ضربه زدن هر اندازه دورتر برود ، فرصت بیشتری برای گروه زننده است تا فرد زنندۀ توپ یا فرد مرده بتواند به سوی دال بدود . چنانچه فردی نتواند دو بار به توپ ضربه بزند ، به عنوان فرد بازنده (مرده) محسوب می شود و باید به حالت آماده باش قرار بگیرد تا یار بعدی او ضربه زدن توپ را انجام دهد . اگر یارش به گونه ای به توپ ضربه بزند که توپ از داخل خط دال بگذرد و همچنین گروه مقابل ، نتواند توپ را بگیرد ، فرد "مرده" ، باید در این فرصت با سرعت ، خود را به دال برساند و برگردد ، اگر گروه دریافت کنندۀ توپ بتواند در هوا توپ را بگیرد و آن را بر فرد در حال حرکت برند ، برنده محسوب می شود و گروهی که توپ به آن ها خورده بازنده است . در این مرحله افراد برنده روی شانه افراد بازنده قرا می گیرند . و باید با حالت سواری گرفتن تا سر دال بروند و برگردند . پس از سواری گرفتن ، بازی از نو آغاز می شود . تنبل بُکش بُکش به مفهوم زدن و نه قصد کشتن ، از جمله بازی های پر تحرک و هیجان انگیز است که در گذشته در کرمانشاه متداول بوده و فعلاً در روستاها انجام می شود . این بازی به صورت جمعی بین دو تیم با نفرات مساوی انجام می شود . دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 22 پیاپی 234 / 21 شهریور 1388