مجله کودک 450 صفحه 10

دیر بیدارشدنها در حال تمامشدن است. چند روز دیگر باید صبح زود از خواب برخاست و راهی مدرسه شد. «مهر» از راه میرسد و بوی مدرسه همه جا را عطرآگین میکند. میز و نیمکت، تخته سیاه، آقای ناظم، خانم معلم، زنگ تفریح، درس و مشق... و لوازمالتحریر نو. خودکاری که جوهرش پر است. مدادی که ته آن اصلاً جویده نشده، مدادتراشی که تیغهاش برق میزند، پاککنی که هیچ جایش سائیده نشده، کیفی که زیپش به سختی باز و بسته میشود و هنوز روان نشده، دفترهایی که سفیدند و کتابهایی که بوی تازگی میدهند. امیر محمد لاجورد کاش همیشه «مهر» باشد Õ خودتان را معرفی کنید و دربارهی شغلتان بگوئید. نجاتی هستم. 35 سال سن دارم و ده سال است که فروشنده لوازمالتحریر هستم. کار من تهیه و عرضه کلیه وسایل مورد نیاز دانشآموزان است وسایلی مانند مداد، خودکار، پاککن، مدادتراش، دفتر، کتاب، خطکش، گونیا، چسب و خلاصه خیلی زیادند. هر کدام از اینها هم انواع مختلفی دارند. در کنار اینها فعالیتهای دیگری هم داریم که به نوعی به کارمان مربوط است مانند فتوکپی و سیمی کردن کتابها. Õ این وسایل را از کجا تهیه میکنید؟ بیشتر آنها را از بازار تهیه میکنیم. بعضی از آنها را هم از راه سفارش دادن به کسانی که برای ما نمونه میآورند تهیه میکنیم. در ضمن خود ما هم مقداری از این وسایل را از دیگر کشورها وارد میکنیم. Õبه چه طریقی این کار را میکنید؟ به کشورهایی مثل چین یا دوبی میرویم و محصول را انتخاب و خریداری میکنیم و از طریق شرکتهای بازرگانی آنها را وارد کشور میکنیم. Õ مگر در ایران این وسایل تولید نمیشوند؟ بسیاری از لوازمالتحریری که وجود دارند ساخت کشور خودمان است. بعضی از اقلام هستند که در کشور تولید نمیشوند. مثلاً لاک غلطگیری قلمی. ضمن اینکه بعضی از اجناس که مشابه ایرانی دارند هم وارد میشوند. Õ در میان این لوازم، فروش کدامیک از همه بیشتر است؟ مداد و خودکار. آموزگاران کودکان در این دوران (حدود هزارو اندی سال پیش)، «حَجاج» نام داشتند. به این ترتیب حجاج یا آموزگار که معنای امروزی آن «مربی» است، کار آموزش همگانی کودکان را انجام میدادند.